Mediterranean Diet Wins Place on UNESCO’s “Intangible Cultural Heritage of Humanity”

Mediterranean Diet Wins Place on UNESCO’s “Intangible Cultural Heritage of Humanity”

ΜΕΛΕΝΙΟΙ ΚΟΡΝΟΙ

ΚΟΡΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ,ΟΝΟΜΑΖΑΝ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΜΕ ΠΡΟΣΜΙΞΗ

ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΖΥΜΩΜΑ.ΚΟΙΝΩΣ ΚΕΦΤΕΔΕΣ.ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΟΠΩΣ ΚΟΡΝΟΙ ΜΕ ΚΡΕΑΣ

ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΙ ,ΜΕ ΠΛΙΓΟΥΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ.ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΛΕΝΙΟΙ ΚΟΡΝΟΙ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΓΛΥΚΙΣΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ

ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ.ΟΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΥΓΕΙΙΝΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΤΙΚΟ,ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΠΑΣΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.ΕΠΙΣΗΣ ,ΑΝ ΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΕΣΤΗ,ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.

ΥΛΙΚΑ


2 ΚΟΥΠΕΣ ΤΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ ΦΡΕΣΚΙΑ ΨΙΧΑ ΚΑΡΥΔΙΟΥ

1/2 ΚΟΥΠΑ ΘΥΜΑΡΙΣΙΟ ΜΕΛΙ

1/2 ΦΛΥΤΖΑΝΑΚΙ ΤΟΥ ΚΑΦΕ BRANDYΕ

1 1/2 KOYΠΑ ΣΟΥΣΑΜΙ


ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΣΕ ΕΝΑ ΓΟΥΔΙ ΘΡΥΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΡΥΔΙ ,ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΡΥΖΙΟΥ.ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ

ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ,ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΣΕ ΕΝΑ ΜΠΩΛ ΒΑΖΕΤΕ ΤΟ ΚΟΠΑΝΙΣΜΕΝΟ ΚΑΡΥΔΙ ΚΑΙ ΡΙΧΝΕΤΕ

ΤΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΡΑΝΤΙ.ΚΑΤΟΠΙΝ ΖΥΜΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ.Η ΖΥΜΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΟΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΑΣ

ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ.ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ,ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΚΑΡΥΔΙ Η ΜΕΛΙ ΑΝΑΛΟΓΑ.ΕΠΕΙΤΑ ΒΑΛΤΕ ΤΗ ΖΥΜΗ ΣΤΟ

ΨΥΓΕΙΟ ΓΙΑ 1/2 ΩΡΑ.ΣΕ ΕΝΑ ΦΑΡΔΥ ΠΙΑΤΟ ΑΠΛΩΣΤΕ ΤΟ ΣΟΥΣΑΜΙ.ΠΑΡΤΕ ΤΗ ΖΥΜΗ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΕ ΜΠΑΛΙΤΣΕΣ

ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΡΥΔΙΟΥ.ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΤΕ,ΘΑ ΤΟ ΚΥΛΑΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΟΥΣΑΜΙ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΑΠΟ

ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΥΣΤΕΡΑ ΤΟΠΘΕΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΧΑΡΤΙΝΕΣ ΚΟΥΠΙΤΣΕΣ ΓΙΑ ΦΟΝΤΑΝ.

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΚΑΤΕΨΕΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΑΥΡΟ ΣΟΥΣΑΜΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ Η ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΟΥΣΑΜΙ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΛΙΓΟ

ΠΑΠΑΡΟΥΝΟΣΠΟΡΟ ΑΝΑΚΑΤΕΜΕΝΟ ΜΕ ΤΡΙΜΜΕΝΟ ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΙΓΙΝΗΣ!ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΕΛΙΕΣ


1 Κοτοπουλο

2 πιπεριες πρασινες

1 σκελιδα σκορδο

4 ντοματες

100 γρ. ελιες γεμιστες

5 κ.σ. μηλοξιδο

2 κρεμμυδια

2 κ.σ. πελτε ντοματας

1 φλυτζανακι του καφε εξτρα παρθενο ελαιολαδο

1 πρεζα ζαχαρη

ριγανη θυμαρι αλατι φρεσκοτριμμενο πιπερι

Βγαζουμε το δερμα απο το κοτοπουλο και το κοβουμε σε κομματια.Βαζουμε τα κομματια σε ενα μπολ. Αναμιγνυουμε το μηλοξιδο με τις

ντοματες,τις πιπεριες, το κρεμμυδι και το σκορδο ψιλοκομμενα και προσθετουμε τη ριγανη,αλατι και πιπερι.Περιχυνουμε το κοτοπουλο

και αφηνουμε να μαριναριστει τουλαχιστον για 2 ωρες, ανακατευοντας μερικες φορες.Στραγγιζουμε το κοτοπουλο, κρατωντας την μαριναδα.

Σε ενα τηγανι βαζουμε το ελαιολαδο να ζεσταθει και το ροδιζοθμε απ' ολες τις πλευρες.Περιχυνουμε με την μαριναδα, προσθετουμε τις ελιες,

τον πελτε και τη ζαχαρη.Σκεπαζουμε και αφηνουμε να σιγοβρασει για περιπου 45 λεπτα.Βαζουμε τα κομματια του κοτοπουλου σε πιατελα,

ανακατευουμε καλα τη σαλτσα και τα περιχυνουμε.Γαρνιρουμε με θυμαρι και σερβιρουμε με ρυζι 'η πουρε.

ΦΑΣΟΛΙΑ ΣΟΥΠΑ

ΦΑΣΟΛΑΔΑ ΑΥΓΟΛΕΜΟΝΟ


Υλικά:

1 Σακουλάκι 500 g φασόλια ξερά μέτρια .

3 Καρότα μέτρια .

2 Μεγάλα κρεμμύδια .

1 Φλιτζάνι του τσαγιού σελινόριζα .

½ Ματσάκι Σέλινο .

1 Κούπα του τσαγιού Ελαιόλαδο .

2 Λεμόνια .

2 Αυγά .

Αλάτι Πιπέρι .

Εκτέλεση :

Βάζουμε τα φασόλια από το βράδυ σε ένα μπολ με νερό να μαλακώσουν , την επόμενη τα πλένουμε καλά και τα βάζουμε σε μια φαρδιά κατσαρόλα να βράσουν. Οταν αρχίσουν να μαλακώνουν ρίχνουμε μέσα και τα καρότα που έχουμε κόψει σε χονδρές ροδέλες. Σε λίγη ώρα προσθέτουμε την σελινόριζα και πάλι σε λίγο το μισό ματσάκι σέλινο. Αυτό το κάνουμε για να μην βγούνε τα μισά υλικά ψημένα και τα υπόλοιπα άψητα.Προσθέτουμε αλάτι πιπέρι

Όταν είναι όλα έτοιμα βρασμένα κατεβάζουμε από την φωτιά και σουρώνουμε κρατώντας
τον ζωμό .
Παίρνουμε την κατσαρόλα και ρίχνουμε το λάδι και τα κρεμμύδια που έχουμε κόψει σε κομματάκια να τσιγαριστούν χωρίς να πάρουν χρώμα, προσθέτουμε τα φασόλια μας ανακατεύουμε ένα δυο λεπτά συνεχίζουμε ρίχνοντας τον ζωμό. Μην ξεχνάμε ότι το φαγητό μας είναι σούπα γι αυτό εάν χρειάζεται προσθέτουμε ζεστό νερό ανακατεύουμε και κατεβάζουμε από την φωτιά .

Χτυπάμε τα αυγά σε ενα μεταλλικό μπολ στύβουμε και ρίχνουμε μέσα στο μπολ και τα λεμόνια.Με μία κουτάλα παίρνουμε ζωμό μέσα από τα φασόλια μας και ρίχνουμε μέχρι να ζεσταθεί το μίγμα.Κατόπιν το ρίχνουμε στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε γρήγορα .

Το φαγητό μας είναι έτοιμο σερβίρουμε με φρέσκο χωριάτικο ψωμί.

Καλή σας όρεξη .

Κορώνη... στο κεφάλι μας η μεσογειακή δίαιτα


Στο πάνθεον της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αναμένεται να περάσει -εκτός απροόπτου- την ερχόμενη Τρίτη η μεσογειακή διατροφή και τα πανάρχαια μυστικά της.

Η κοινή πρόταση Ελλάδας, Ιταλίας, Ισπανίας και Μαρόκου για την εγγραφή της διατροφικής κουλτούρας των λαών της Μεσογείου στον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της «Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας» συζητείται στη συνδιάσκεψη της UNESCO, που πραγματοποιείται από 15 έως 17 Νοεμβρίου στο Ναϊρόμπι της Κένυας.




Ο φάκελος της υποψηφιότητας επικεντρώνει σε τέσσερις τοπικές κοινότητες, ως παραδείγματα διατροφικής κουλτούρας: την Κορώνη της Μεσσηνίας, την ισπανική Σόρια, το ιταλικό Τσιλέντο και το μαροκινό Σεφσάουεν.



Τον περασμένο Ιούνιο στο Παρίσι ο φάκελος πέρασε τις πρώτες εξετάσεις, καθώς κρίθηκε επαρκής από το επικουρικό σώμα εμπειρογνωμόνων της UNESCO.



Οι υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Πολιτισμού (χειρίζονται το θέμα από κοινού με το υπουργείο Γεωργίας) εκφράζουν αισιοδοξία και δεν θεωρούν πιθανό το ενδεχόμενο μιας ένστασης, που θα προκαλούσε ίσως κώλυμα στη διαδικασία, «για λόγους ισορροπιών αλλά κι επειδή ο φάκελος της υποψηφιότητας είναι καλά διαμορφωμένος», όπως λένε.



Η συντονισμένη προσπάθεια των τεσσάρων μεσογειακών χωρών ξεκίνησε το 2007. «Προσεγγίζουμε τη μεσογειακή διατροφή από την πλευρά του πολιτιστικού φορτίου που μεταφέρει.



Παρά τις διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα, τα προϊόντα που διαμορφώνουν γιορτές και κύκλους κοινωνικής ζωής είναι παρόμοια. Σιτάρι, λάδι και κρασί είναι η χρυσή τριλογία για όλη τη Μεσόγειο», εξηγεί η Παναγιώτα Ανδριανοπούλου, εθνολόγος της Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟ. Η πρώτη υποψηφιότητα κατατέθηκε το 2008, χωρίς, ωστόσο, να προχωρήσει, επειδή η UNESCO ζήτησε από την κάθε χώρα να επιλέξει μια κοινότητα ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του μεσογειακού τρόπου ζωής.



Η Ελλάδα επέλεξε την Κορώνη, ως μια μικρής κλίμακας παραλιακή κοινότητα που υπήρξε πύλη της Ελλάδας στη Δύση και στο ενδομεσογειακό εμπόριο.



Στην καθημερινότητα

«Η μεσογειακή δίαιτα, οι παραδοσιακοί τρόποι καλλιέργειας και μαγειρέματος παραμένουν στην καθημερινότητα των κατοίκων της Κορώνης, που είναι πλούσια σε προϊόντα όπως ελαιόλαδο, ελιές κορωνέικης ποικιλίας, κρασί, σταφίδες, σύκα, χορταρικά, βότανα και αρωματικά φυτά», τονίζει ο Δ. Μανιατάκης, πρόεδρος του Μανιατάκειου Ιδρύματος που συνέβαλε στη σύνταξη του φακέλου.



Στην πορεία της διαδικασίας οι αντιδράσεις δεν έλειψαν. Οι Κρήτες... ξεσηκώθηκαν θεωρώντας ότι η κρητική διατροφή πρέπει να εγγραφεί στη λίστα της UNESCO.



«Η κρητική διατροφή είναι η βάση της μεσογειακής», σημειώνει η νομάρχης Ηρακλείου Ευαγγελία Σχοιναράκη.



Η ίδια προσθέτει πως εδώ κι ενάμιση χρόνο οι τοπικοί φορείς ζητούν από το ΥΠΠΟ να προωθήσει την εγγραφή της κρητικής διατροφής στη λίστα της «Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς», σημειώνοντας, ωστόσο, πως δεν υπάρχει κόντρα με την Κορώνη.



Από την άλλη, στελέχη του ΥΠΠΟ διαμηνύουν πως «καμία περιοχή δεν αποκλείεται από τις δράσεις που θα ακολουθήσουν και καμία δεν παίρνει προτεραιότητα», προσθέτοντας πως κερδισμένη δεν θα βγει μόνο η Κορώνη αλλά όλη η Ελλάδα, αφού η εγγραφή ανοίγει προοπτικές ανάπτυξης δράσεων πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και τουριστικού χαρακτήρα.



Τι υπογραμμίζεται

Τα έξι βασικά σημεία του φακέλου



Με συνεχείς αναφορές στην Κορώνη, τη Σόρια της Ισπανίας, στο Τσιλέντο της Ιταλίας και το Σεφσάουεν του Μαρόκο υπογραμμίζεται πως η μεσογειακή διατροφή:



1 Φέρνει τους ανθρώπους κοντά και ενδυναμώνει τις κοινωνικές σχέσεις. Η συνάντηση γύρω από το τραπέζι ακολουθεί ένα τελετουργικό που εν πολλοίς δεν έχει αλλάξει από την αρχαιότητα, όταν ο Πλούταρχος έγραφε: «Δεν καθόμαστε στο τραπέζι για να φάμε, αλλά για να φάμε μαζί».



2 Συμβάλλει στην αειφόρο διαχείριση της υπαίθρου και των φυσικών πόρων και στη διατήρηση παραδοσιακών πρακτικών αλιείας και καλλιέργειας.



3 Συμβάλλει στην καλή υγεία, σωματική και ψυχική, όπως επίσης και στη δημιουργικότητα. Η σημαντική διατροφική αξία της, που έγινε αντιληπτή από την αρχαιότητα, αποδεικνύεται από σωρεία μελετών.



4 Αποτελεί στοιχείο διαπολιτισμικής και διαγενεακής ανταλλαγής. Κατά την προετοιμασία των γευμάτων, οι παλαιότερες γενιές περνούν τη γνώση στους νεότερους.



5 Βρίσκεται στο κέντρο σημαντικών κοινωνικών εκδηλώσεων, όπως πανηγύρια, γιορτές.



6 Είναι διαρκώς παρούσα στην προφορική παράδοση - σε τραγούδια, ιστορίες, παροιμίες, γνωμικά και στην κουβέντα έπειτα από ένα γεύμα.



Ο στόχος

Η Αϋλη Πολιτιστική Κληρονομιά



Το 2003 η UNESCO υιοθέτησε στο Παρίσι τη Σύμβαση για την προστασία της «Αϋλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς», την οποία υπέγραψε η Ελλάδα το 2006. Σκοπός της είναι να προστατεύσει τον λαϊκό πολιτισμό σε όλες τις εκφάνσεις του: παραδοσιακοί χοροί, τεχνογνωσίες όπως ξυλοναυπηγική, έθιμα και ειδικά τελετουργικά, προφορικές παραδόσεις, ντοπιολαλιές κ.ά.



Στο πλαίσιο αυτό, η UNESCO έχει λανσάρει δύο λίστες: τη λίστα για την άυλη κληρονομιά που χρειάζεται επείγουσα προστασία -όπως για παράδειγμα μια γλώσσα που χάνεται- και τον αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας, όπου επιδιώκει να εγγραφεί η μεσογειακή διατροφή. Στο Ναϊρόμπι υποβάλλονται για πρώτη φορά υποψηφιότητες γαστρονομικού χαρακτήρα. Εκτός από τη Μεσόγειο, μια θέση στη λίστα διεκδικούν η γαλλική και η μεξικανική κουζίνα.



Γιάννης Φώσκολος
Πηγή:Εθνος 12/11/2010

ΧΟΙΡΙΝΟ

ΧΟΙΡΙΝΟ ΜΕ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ ΣΕ ΤΡΑΓΑΝΗ ΚΡΟΥΣΤΑ



ΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΡΕΑΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΑ

ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.ΕΙΝΑΙ ΝΟΣΤΙΜΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΑΔΙΚΩΣ ΩΣ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΠΑΡΟ.

ΕΧΩΝΤΑΣ ΟΜΩΣ ΕΜΦΑΝΕΣ ΤΟ ΛΙΠΟΣ ΤΟΥ,ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΟ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ

ΕΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΘΑΡΟ ΚΡΕΑΣ.ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΣΧΑΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΝΟΕΡΙΦΙΑ.



ΥΛΙΚΑ

1 1/2 ΚΙΛΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΜΠΟΥΤΙ

1 ΚΡΕΜΜΥΔΙ

1 ΚΑΡΟΤΟ

1 ΜΑΤΣΑΚΙ ΦΡΕΣΚΟ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ Η ΞΕΡΟ

1 ΠΟΤΗΡΙ ΛΕΥΚΟ ΑΡΕΤΣΙΝΩΤΟ ΚΡΑΣΙ

ΑΛΑΤΙ

(ΓΙΑ ΤΗ ΚΡΟΥΣΤΑ)

1 ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΜΕΛΙ

1 ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΑΠΑΛΗ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ

2 ΚΟΥΤΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΕΞΤΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ

2 ΚΟΥΤΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ

2 ΚΟΥΤΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΠΑΣ ΤΡΙΜΜΕΝΗ ΨΙΧΑ ΚΑΡΥΔΙΟΥ

ΛΙΓΟ ΤΡΙΜΜΕΝΟ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ

ΜΙΑ ΠΡΕΖΑ ΧΟΝΔΡΟ ΑΛΑΤΙ

ΠΙΠΕΡΙ



ΕΚΤΕΛΕΣΗ

ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΤΑ ΛΙΠΑΡΑ ΜΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΙΡΙΝΟ ΜΕ ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΕΝΟΥΜΕ ΚΑΛΑ.ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ

ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ,ΤΟ ΚΑΡΟΤΟ,ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ.ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΕΠΑΖΟΥΜΕ ΜΕ ΝΕΡΟ ΤΟΣΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΜΑΣ.

ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΣΙΓΑΝΗ ΦΩΤΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΠΕΡΙΠΟΥ.

ΣΕ ΕΝΑ ΜΠΩΛ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ.ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΡΕΖΑ ΧΟΝΔΡΟ ΑΛΑΤΙ,ΤΟ ΤΡΙΜΜΕΝΟ

ΦΑΣΚΟΜΗΛΟ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙ.ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΜΕ ΚΑΛΑ.

ΟΤΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΙΑ ΩΡΑ ,ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΥΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΡΑΓΓΙΞΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΥΓΡΑ.ΤΟ ΖΩΜΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΑΜΕ.

ΑΦΟΥ ΚΡΥΩΣΕΙ ,ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΤΑΨΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΕΙΦΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΙΓΜΑ ΜΑΣ ΠΑΝΤΟΥ.ΕΠΕΙΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΙΜΜΕΝΟ ΚΑΡΥΔΙ

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΠΑΛΙΖΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΡΕΑΣ.ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΚΑΛΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΥ.

ΨΗΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΟΘΕΡΜΑΣΜΕΝΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΑΕΡΑ ΣΤΟΥΣ 180 ΒΑΘΜΟΥΣ ΜΕΧΡΙ Η ΚΡΟΥΣΤΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΡΟΔΟΚΟΚΚΙΝΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΡΑΓΑΝΗ.

OTAN TO ΚΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ ΤΟ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΙΑΤΕΛΑ ΝΑ ΚΡΥΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΟΥΜΕ.

ΚΑΤΟΠΙΝ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ ΑΔΕΙΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΑΨΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ 1 1/2 ΠΟΤΗΡΙ ΑΠΟ ΤΟ ΖΩΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ.

ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ ΜΑΣ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΣΕ ΧΑΜΗΛΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ 1 ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΚΟΡΝ ΦΛΑΟΥΡ ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΦΛΥΤΖΑΝΑΚΙ

ΚΡΥΟ ΖΩΜΟ.ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΑΚΟΜΗ ΜΕΧΡΙ Η ΣΑΛΤΣΑ ΝΑ ΔΕΣΕΙ.

ΣΕΡΒΙΡΕΤΕ ΤΟ ΚΡΕΑΣ ΚΟΜΜΕΝΟ ΣΕ ΧΟΝΔΡΕΣ ΦΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΛΤΣΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.ΕΝΑ ΑΓΙΩΡΓΙΤΙΚΟ ΚΡΑΣΙ ΘΑ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΞΕΙ.

ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Ελληνικά Προιόντα στην Αμερική


20-10-2010


Έρευνα ΠΣΕ  Οι Αμερικανοί καταναλωτές αδυνατούν να συνδέσουν την Ελλάδα, με συγκεκριμένα προϊόντα

(ANA)
Aμερικανικές εταιρίες αποσπούν σημαντικά μερίδια στη δυναμική αγορά της φέτας, εκμεταλλευόμενες μάλιστα ελληνοκεντρικά στοιχεία στην προώθηση-προβολή, ενώ παράλληλα, οι Αμερικανοί καταναλωτές δείχνουν να μην γνωρίζουν το ελληνικό κρασί. Θετικές είναι οι προοπτικές για τις ελιές και το ελαιόλαδο, όπου σημειώνεται ταύτιση ελληνικής προέλευσης και ποιότητας του προϊόντος, αλλά ωστόσο, σημειώνεται σημαντική απώλεια προστιθέμενης αξίας, εξαιτίας του αναποτελεσματικού σε πολλές περιπτώσεις marketing. Aυτό προκύπτει από πιλοτική έρευνα της αμερικανικής αγοράς που διεξήγαγε για λογαριασμό του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, η εταιρεία Kairos Consumers, επικεντρώνοντας σε 4 παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα, όπως η φέτα, το κρασί, οι ελιές και το ελαιόλαδο. Στόχος της έρευνας ήταν να διακριβώσει το βαθμό διείσδυσης και αναγνωρισιμότητας των παραδοσιακών ελληνικών προϊόντων σε μία σημαντική αγορά-στόχο, όπως οι ΗΠΑ και παράλληλα να καταγράψει καταναλωτικές τάσεις και αποτελεσματικές πρακτικές προώθησης προβολής τους, με βάση τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των Αμερικανών καταναλωτών. Όπως δήλωσε η Πρόεδρος του ΠΣΕ, κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη: «καθίσταται για μία ακόμη φορά σαφές ότι σήμερα απαιτείται στοχευμένη δράση για την κατάκτηση μεριδίων στις διεθνείς αγορές. Η νέα εποχή απαιτεί και νέα εργαλεία προώθησης-προβολής. Τα παλαιά, συμμετοχές σε εκθέσεις και επιχειρηματικές αποστολές, δεν μπορούν να είναι πλέον αποτελεσματικά αν δε συνδυαστούν με σύγχρονες πρακτικές, πιο άμεσες και με επίκεντρο τον τελικό καταναλωτή των ελληνικών προϊόντων». Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της συνιδρύτριας της Kairos Consumers, κυρίας Κατερίνας Μακατούνη: «Επιχειρήσεις οι οποίες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την Ελλάδα έχουν καταφέρει να κτίσουν μια ισχυρή και επιτυχημένη εικόνα γύρω από την Ελλάδα στις ΗΠΑ». Η κρίση του Made In Greece Όπως προκύπτει από την έρευνα που διενήργησε για λογαριασμό του ΠΣΕ, η αμερικανική εταιρεία με έδρα το Σικάγο, οι Αμερικανοί καταναλωτές δε δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην προέλευση των προϊόντων που καταναλώνουν, αλλά επίσης αδυνατούν να συνδέσουν την Ελλάδα, με συγκεκριμένα προϊόντα. Αντίθετα, συνδέουν την Ιταλία με τα ζυμαρικά και το ελαιόλαδο, τη Γαλλία με τα τυριά και τα κρασιά και την Ισπανία με τα αλλαντικά-κρεατικά και το ελαιόλαδο. Μόλις 1 στους 100 ερωτηθέντες -σε αυθόρμητη απάντηση- συνέδεσε την Ελλάδα με ένα συγκεκριμένο προϊόν (ελαιόλαδο). Αντίθετα, μιλώντας για τη χώρα μας, οι περισσότεροι καταναλωτές αναφέρθηκαν στην ιστορία/αρχαία μνημεία, εστιατόρια και φαγητό, ομορφιά. Στα αρνητικά στοιχεία της έρευνας η ισχυρή σύνδεση της Ελλάδας ως χώρα με την έννοια «κρίση/οικονομία». Το 38% των ερωτηθέντων δεν εκφράζει σαφή γνώμη για την Ελλάδα, ενώ το 36% αναφέρει ότι η γνώμη του παραμένει θετική παρά την οικονομική κρίση. Το 20% εκτιμά ότι ενισχύθηκε η θετική του άποψη για την Ελλάδα και το 4% ότι πλέον έχει πιο αρνητική εικόνα για τη χώρα. Εστιάζοντας στα προϊόντα της έρευνας και στην ερώτηση «όταν σκέφτομαι κάποιο Made In Greece προϊόν», με επιλογή μεταξύ των προϊόντων της έρευνας, το 60% απάντησε τη Φέτα, το 52% ελαιόλαδο, 39% τις ελιές, το 23% το κρασί και το 18% το γιαούρτι. Αντίθετα, στην ερώτηση «σκεφτείτε αυθόρμητα 3 προϊόντα και προσθέστε τη λεζάντα Made In Greece», οι απαντήσεις ήταν ποικίλες, καθώς αναφέρθηκαν:«ο γύρος, το ούζο, το χταπόδι, οι ελιές, η φέτα, τα αμπελόφυλλα, το ελαιόλαδο, το τζατζίκι, αλλά και το orzo (κριθαράκι), ο μπακλαβάς, η πίτα (για γύρο), το κασέρι και το χούμους». Χαρακτηριστική είναι απάντηση ενός καταναλωτή: “





Ελιές, Ελαιόλαδο, Φέτα, Γιαούρτι. Συνεπώς τρόφιμα. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο προϊόν που να παράγεται στην Ελλάδα πέρα από τρόφιμα.” Αρνητικά είναι τα δεδομένα σε ότι αφορά το branding των ελληνικών τροφίμων στις ΗΠΑ. Το 26% των καταναλωτών δήλωσε ότι «δεν έχω αγοράσει κάποιο προϊόν που ξέρω ότι είναι ελληνικό», ενώ πολύ υψηλά στη σχετική λίστα είναι προϊόντα αμερικανικών εταιρειών (Athenos, Oikos, Chobani). Εξαίρεση αποτελεί το γιαούρτι ΦΑΓΕ, με αναγνωρισιμότητα στο 11% του κοινού και η Μπύρα Mythos (3%). Ως ελληνικά προϊόντα αναφέρονται το ελαιόλαδο, η φέτα, οι ελιές Καλαμών, ο γύρος, το κριθαράκι και το ούζο, αλλά δεν συνδέονται με κάποιο συγκεκριμένο brand. Σε ότι αφορά τη γενικότερη εξοικείωση των Αμερικανών καταναλωτών με τα Ελληνικά προϊόντα, το 42% των Αμερικανών καταναλωτών αναφέρει ότι «δεν έχω δει ή δεν είμαι σίγουρος αν έχω δει» κάποια από αυτά στα ράφια των αμερικανικών καταστημάτων. Σε αυτούς που απάντησαν θετικά, το 39% αναγνώρισε την ελληνική φέτα, το 37% τις ελληνικές ελιές, το 28% το ελληνικό ελαιόλαδο και μόλις το 11% το ελληνικό κρασί. Σε περίπτωση που έβρισκαν ελληνικά προϊόντα στα ράφια λιανικής πώλησης των ΗΠΑ, οι καταναλωτές σε ποσοστό 45% δήλωσαν ότι πολύ πιθανόν θα αγόραζαν Ελληνικό Ελαιόλαδο, με τις Ελιές και τη Φέτα να ακολουθούν με ποσοστό 40% και 38% αντίστοιχα. Ελληνικό κρασί θα αγόραζε μόλις το 14% των καταναλωτών, ενώ το 27% των ερωτηθέντων εμφανίζονται από διστακτικοί ως αρνητικοί να αγοράσουν κάποιο ελληνικό προϊόν. Η ελληνική διατροφή Θετικές είναι οι γνώμες των Αμερικανών καταναλωτών για την ελληνική διατροφή, καθώς τη συνδέουν άμεσα με «τη Μεσογειακή, την χωριάτικη σαλάτα, την ισορροπημένη διατροφή και τις καλοκαιρινές γεύσεις». Το 46% δήλωσε ότι του αρέσει το ελληνικό φαγητό, αλλά το 31% δήλωσε ότι δεν γνωρίζει αρκετά για την ελληνική κουζίνα. Μόλις το 5% εμφανίστηκε αρνητικό απέναντι στις ελληνικές γεύσεις και το 18% δήλωσε ουδετερότητα. Χαρακτηρίζοντας (με παραπάνω από μία επιλογές) το ελληνικό φαγητό, το 58% των Αμερικανών καταναλωτών το χαρακτήρισε «Νόστιμο», το 41% «Γιορτινό-Για ειδικές περιστάσεις», το 28% «Υγιεινό», το 20% «Φρέσκο» και το 13% «Ελαφρύ». Σημαντικό ρόλο στις προτιμήσεις των Αμερικανών καταναλωτών φαίνεται ότι παίζουν για την τελική επιλογή ο τρόπος παρασκευής των τροφίμων και τα συστατικά τους. Έτσι, «αν γνώριζαν πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ελληνικά τρόφιμα στη διατροφή τους», το 39% των Αμερικανών δηλώνει θετικό και το 33% εμφανίζεται ουδέτερο, ενώ ποσοστό 15% κατατάσσεται στην κατηγορία «ιδιαίτερα πιθανόν να τα αγόραζα». Το υπόλοιπο 13% δηλώνει ως «απίθανο» ή «ιδιαιτέρως απίθανο» να αγοράσει κάποιο ελληνικό προϊόν, ακόμη κι αν γνωρίζει πως χρησιμοποιείται στη μαγειρική ή από τι συστατικά αποτελείται. Από την άλλη πλευρά, η ελληνική κουζίνα μοιάζει και λίγο χαμένη στη μετάφραση, καθώς οι ονομασίες με τις οποίες κυκλοφορούν ελληνικά προϊόντα στις ΗΠΑ, δε συνδέονται εύκολα με τις διατροφικές συνήθειες των Αμερικανών. Έτσι με παράδειγμα τον Κρητικό Ντάκο, οι Αμερικανοί καταναλωτές δεν αντιλαμβάνονται την έννοια του παξιμαδιού (rusk) και ούτε γνωρίζουν πως χρησιμοποιείται στη διατροφή και στη μαγειρική. Αντίθετα, εμφανίζονται ιδιαίτερα εξοικειωμένες με προϊόντα ή ονομασίες προϊόντων όπως «bruscheta», «pizza» κ.α. Προκειμένου να προσαρμοστούν στην αμερικανική πραγματικότητα, αντίστοιχες ονομασίες και χαρακτηρισμούς έχουν χρησιμοποιήσει για παραδοσιακά προϊόντα, εταιρείες από ανταγωνιστικές προς την Ελλάδα χώρες και Αμερικανοί εισαγωγείς, επιτυγχάνοντας σημαντική αύξηση των πωλήσεών τους. «Μια έξυπνη ιδέα θα ήταν να επικοινωνήσουμε τον Κρητικό Ντάκο ως «ελληνική bruscheta», ακόμη και «ελληνική pizza» Πάντως, σε γενικές γραμμές, η χώρα προέλευσης δεν διαδραματίζει αντίστοιχα σημαντικό ρόλο για τον Αμερικάνο καταναλωτή όσον αφορά στην επιλογή τροφίμων και ποτών. Το 44% των ερωτηθέντων απήντησαν ότι δεν έχει σημασία η χώρα προέλευσης, ενώ την πρώτη θέση καταλαμβάνει -στη συσχέτιση επιλογής-αγοράς με την προέλευση- το κρασί (24%). Ακολουθούν το ελαιόλαδο (23%), η φέτα (18%) και οι ελιές (13%). Athenos και President «φτιάχνουν» φέτα Ναι μεν αλλά, χαρακτηρίζει την περίπτωση της ελληνικής φέτας στην αμερικανική αγορά. Οι καταναλωτές αναγνωρίζουν ότι «η αυθεντική φέτα παράγεται στην Ελλάδα», αλλά συμπληρώνουν ότι «φέτα παράγεται και σε άλλες χώρες» (σε ποσοστό 48%). Ένα μεγάλο ποσοστό δε γνωρίζει την προέλευση της φέτας (43%) και 9% πιστεύει ότι η φέτα παράγεται μόνο στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα είναι ότι αμερικανικών συμφερόντων εταιρείες, όπως η President και η Athenos, έχουν ισχυροποιήσει την θέση τους στην αγορά φέτας στις ΗΠΑ, χρησιμοποιώντας μάλιστα ελληνική θεματολογία, τόσο στη συσκευασία, όσο και στην ονομασία των προϊόντων τους, εκμεταλλευόμενες και το γεγονός ότι σήμερα μεγάλες αλυσίδες λιανικής πώλησης (όπως η Whole Foods) αναδεικνύουν τα διατροφικά πλεονεκτήματα της φέτας, ως εξαιρετικά υγιεινής τροφής. Θετικό, ωστόσο, κρίνεται το γεγονός ότι το 31% των ερωτηθέντων «συμφωνεί» και «συμφωνεί απόλυτα», με την άποψη ότι η ελληνική φέτα είναι ανώτερης ποιότητας, ενώ μόλις το 4% διαφωνεί. Η μεγάλη πλειοψηφία πάντως (65%) εμφανίζεται ουδέτερη. Σύμφωνα με την κυρία Μαρία Τσιγώνη, Business Development Manager της Kairos Consumers στην Ελλάδα: «η χώρα προέλευσης στην περίπτωση του τυριού είναι σημαντική για τους Αμερικάνους καταναλωτές. Οι ελληνικές εταιρίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον παράγοντα «χώρα προέλευσης και αυθεντικότητα» ως ένα branding εργαλείο, το οποίο προσδίδει, στο μυαλό των καταναλωτών, προστιθέμενη αξία στο προϊόν». Ελαιόλαδο το υγιεινό Θετικές είναι απόψεις των Αμερικανών καταναλωτών, σε ποσοστό μάλιστα 70%, για το ελαιόλαδο. Οι Αμερικάνοι καταναλωτές φαίνεται ότι αναγνωρίζουν την ανώτερη ποιότητα και την υγιεινή διάσταση, ειδικά του extra παρθένου ελαιολάδου, γεγονός που αποτελεί ευνοϊκή συνθήκη για την αύξηση ελληνικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ. Εξαιρετικά σημαντικό είναι το γεγονός ότι το 82% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο για το μαγείρεμα, το 55% στις σαλάτες, το 29% στο ψήσιμο, το 17% για άλλες χρήσεις, ενώ μόλις το 11% δήλωσε ότι δεν χρησιμοποιεί καθόλου ελαιόλαδο. Εξάλλου, για το extra παρθένο ελαιόλαδο, το 48% το θεωρεί ανώτερο ποιοτικά από τους άλλους τύπους ελαιολάδου, το 43% πιο υγιεινό και το 34% πιο ακριβό. Το 13% δε βρίσκει σημαντικές διαφοροποιήσεις, ενώ το 6% το θεωρεί δυσεύρετο. Ισχυρό brand Καλαμών για τις ελιές Τα ευρήματα της ποιοτικής έρευνας, επισημαίνουν την ύπαρξη μιας τάσης των Αμερικανών καταναλωτών υπέρ των ισπανικών ελιών, παρόλο που η χώρα προέλευσης στη συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντος δεν εκτιμάται ως τόσο σημαντική. Η Ιταλία, η Ισπανία και στην συνέχεια η Ελλάδα αναφέρθηκαν ως βασικές χώρες παραγωγής ελιών. Χαρακτηριστική είναι η θετική στάση απέναντι στις ελιές Καλαμών, καθώς και το γεγονός ότι το 23% των ερωτηθέντων συσχετίζει την συγκεκριμένη ποικιλία ελιάς αποκλειστικά με την Ελλάδα (το 71% δηλώνει πλήρη άγνοια, ενώ το 6% αναφέρει ότι η εν λόγω ποικιλία παράγεται και από άλλες χώρες). Έλλειψη προσδοκιών για το κρασί Το Ελληνικό κρασί φαίνεται ότι έχει μια απροσδιόριστη θέση στο μυαλό του Αμερικάνου καταναλωτή. Η έλλειψη διαθεσιμότητας μοιάζει ως ένα βασικό μειονέκτημα, όπως επίσης και το γεγονός της έντονης συσχέτισης μεταξύ Ελληνικού κρασιού και «ελληνικών» καταστημάτων μαζικής εστίασης. Γενικά, οι Αμερικάνοι καταναλωτές είναι «ανοικτοί» σε νέες εμπειρίες με κρασιά, όπως αποδεικνύεται και από τις επιτυχημένες εισόδους στην αμερικανική αγορά κρασιών από την Ν.Αφρική, την Αργεντινή ακόμη και από το Λίβανο, σε τιμές μάλιστα υψηλότερες από την μέση τιμή διάθεσης του κρασιού. Το 53% των Αμερικανών καταναλωτών δηλώνει ότι επιλέγει το κρασί βάσει προσωπικής προηγούμενης εμπειρίας-δοκιμής, το 48% βάσει τιμής, 34% βάσει συστάσεων του στενού του κύκλου, το 23% για δοκιμή μίας νέας εμπειρίας και το 19% βάσει κριτικών από ειδήμονες στον Τύπο ή στα ίδια τα εστιατόρια. Για το ελληνικό κρασί, το 76% των Αμερικανών δηλώνει ότι «δεν έχει καμία προσδοκία», το 12% το χαρακτηρίζει «δυσεύρετο», το 11% παρόμοιο με άλλα μεσογειακά κρασιά, 2% παρόμοιο με άλλα επιτραπέζια κρασιά και το 2% «φθηνό». Γενικά, οι Αμερικανοί καταναλωτές δεν δίνουν βαρύνουσα σημασία στη χώρα προέλευσης των προϊόντων που καταναλώνουν με κάποιες εξαιρέσεις (κρασιά, τυροκομικά κ.α.). Αντίθετα, ενδιαφέρονται σε μεγάλο βαθμό για τη διατροφική αξία των τροφίμων, την ενσωμάτωσή τους στα διατροφικά τους πρότυπα (σνακ, ευκολία παρασκευής, επεξήγηση τρόπων παρασκευής στη συσκευασία) και την ευκολία-εγγύτητα πρόσβασής τους σε αυτά (διαθεσιμότητα από διαφορετικά δίκτυα διανομής). Ορισμένοι ερωτηθέντες αναφέρθηκαν στο ζήτημα τόπου παραγωγής, ειδικά για προϊόντα με κοντινή ημερομηνία λήξης. Για παράδειγμα, μπορεί να συνδυάζουν το γιαούρτι με την Ελλάδα, αλλά αντιλαμβάνονται ότι το γιαούρτι που καταναλώνουν στις ΗΠΑ μπορεί και να μην παρασκευάζεται στην Ελλάδα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση με τη φέτα. «Στην προσέγγιση της αμερικανικής αγοράς, προτεραιότητα πρέπει να είναι ο καταναλωτής», δηλώνει εμφατικά η κυρία Μακατούνη. Θετική κρίνεται η ισχυρή συσχέτιση των ελληνικών τροφίμων με τη μεσογειακή διατροφή και την υψηλή διατροφική αξία, αλλά και το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων εκτιμά ως «νόστιμη» την ελληνική κουζίνα. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια, καθώς σε σημαντικό ποσοστό οι Αμερικανοί καταναλωτές δεν γνωρίζουν, αν και είναι δεκτικοί σε νέες γευστικές εμπειρίες. Από την άλλη πλευρά, χαμηλή είναι η αναγνωρισιμότητα ελληνικών προϊόντων σε επίπεδο «μάρκας» (branding), γεγονός που επιτρέπει σε ανταγωνιστικές εταιρείες να αποσπούν σημαντικά μερίδια αγοράς. Ανά προϊόν, η φέτα φέρεται να έχει τις θετικότερες προοπτικές. Οι καταναλωτές στις ΗΠΑ είναι ενήμεροι σχετικά με την χώρα προέλευσης της φέτας και έχουν θετική στάση αναφορικά με την «ανωτερότητα» της Ελληνικής φέτας. Για το ελαιόλαδο, θετικό γεγονός είναι η γνώση των καταναλωτών στις ΗΠΑ για την ανώτερη ποιότητα και την την υγιεινή διάσταση του extra παρθένου ελαιολάδου και το γεγονός ότι το χρησιμοποιούν ως υλικό για το μαγείρεμα, σε συνδυασμό με τη θετική στάση τους απέναντι στο ελληνικό φαγητό. Σε ότι αφορά τις ελιές, φαίνεται ότι στις ΗΠΑ, η χώρα προέλευσης δεν εκτιμάται ως «σημαντική». Απαιτείται περαιτέρω έρευνα αναφορικά με την περιστασιακή κατανάλωση ελιών (σνακ, συνοδευτικά κ.α.), αλλά και προωθητικές ενέργειες για την εδραίωση της άποψης ότι οι Ελληνικές ελιές πλεονεκτούν από πλευράς ποιότητας έναντι αντίστοιχων προϊόντων άλλων χωρών. Τέλος, οι Αμερικανοί καταναλωτές έδειξαν περιορισμένη γνώση σχετικά με το ελληνικό κρασί και σχετική απροθυμία να το αγοράσουν, εξαιτίας κυρίως αρνητικών εμπειριών σε «ελληνικά εστιατόρια» των ΗΠΑ. Ωστόσο είναι «γενικά ανοικτοί» σε νέες εμπειρίες με κρασιά. Προτεραιότητα, σύμφωνα με την κυρία Μακατούνη «είναι ο σχεδιασμός μία σωστής τιμολογιακής «τοποθέτησης» των ελληνικών προϊόντων την αμερικανική αγορά. Η τιμή των προϊόντων θα πρέπει να επικοινωνεί πως η Ελλάδα ως χώρα προέλευσης προσδίδει στο προϊόν μία επιπλέον αξία και να μην παραπέμπει σε προϊόντα που πασχίζουν να είναι «οικονομικά». Η ίδια πρότεινε τη «διερεύνηση των ευκαιριών που προσφέρουν τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και τα λεγόμενα social media, με στόχο να δημιουργηθεί «ρεύμα» γύρω από τα ελληνικά προϊόντα, στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο». Από την πλευρά της, η Πρόεδρος του ΠΣΕ, κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη, αναφέρθηκε στην πρόθεση του Συνδέσμου να δημιουργηθεί μία βάση δεδομένων με τις καλύτερες εμπορικές-εξαγωγικές πρακτικές (best practices): • Εταιρειών από ανταγωνιστικές χώρες που πραγματοποίησαν επιτυχημένη είσοδο στις ΗΠΑ • Αποδοτικότερου συνδυασμού των 4 P του marketing (Product, Price, Place, Promotion, δηλ. προϊόν, τιμή, διανομή, προώθηση) βασιζόμενοι στις εν λόγω «ιστορίες επιτυχίας» • Επιτυχημένων branding και brand names «Απαιτείται», σημείωσε η κυρία Σακελλαρίδη, «διατύπωση μιας στρατηγικής η οποία να σχετίζεται με την προσέλκυση καταναλωτών και αγοραστών, μέσω συλλογικών προωθητικών ενεργειών, σε συνεργασία με εκπροσώπους της μαζικής εστίασης και του λιανεμπορίου, που θα συνδυαστούν με τις παραδοσιακές ενέργειες προώθησης-προβολής. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αποκτήσουμε πρόσβαση σε εναλλακτικά δίκτυα διανομής, από τις μεταφορές και τα logistics, ως τα εστιατόρια και τους αυτόματους πωλητές, προκειμένου τα ελληνικά προϊόντα να έχουν μόνιμη, διαρκή και αποτελεσματική παρουσία στις διεθνείς αγορές και ειδικά σε αγορές στόχους, όπως οι ΗΠΑ». Ε. Παπαδοσηφάκη.



© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ