Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Η μεγαλύτερη ποσοτικά ΠΟΠ ελαιολάδου στην Ευρώπη.





Μεγάλο Μεσσηνιακό στοίχημα
Ύστερα από σχεδόν είκοσι χρόνια επιτέλους η δικαίωση! Το ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα έγινε εκείνο που έπρεπε να είναι από το 1993 όταν παρουσιάστηκε η αίτηση για την καταχώρισή στην ΕΕ, έγινε αυτό που είναι το ελαιόλαδο Μεσσηνίας, γνωστό στην Ευρώπη εδώ και δέκα αιώνες σαν ελαιόλαδο Κορώνης και Μεθώνης κι από την ίδρυση του νεοελληνικού Κράτους σαν λάδι Καλαματιανό, που μια λαϊκιστική μικροπολιτική αντίληψη ήθελε να χωρίσει σε πέντε έξι τοπικά προϊόντα χωρίς οικονομικό βάρος και ισχύ.

Δυστυχώς η αντίληψη αυτή δεν επέτρεψε τον πλήρη εκσυγχρονισμό της διοργάνωσης της παραγωγής και της επεξεργασίας για την αξιοποίηση του "πράσινου αυτού χρυσού" για την Μεσσηνία. Παρόλα αυτά το βήμα είναι σημαντικό.

Με την διεύρυνση της γεωγραφικής ζώνης σε όλη την Μεσσηνία κατεβαίνουν στον στίβο όλες οι διαθέσιμες παραγωγικές δυνάμεις του νομού: αγροτικές, ελαιουργικές και εμπορικές.

Το μεσσηνιακό ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα εμφανίζεται στο προσκήνιο της αγοράς με ένα μεγάλο θεωρητικό ποσοτικό όγκο. Ίσως είναι ο μεγαλύτερος εκείνου όλων των άλλων ευρωπαϊκών ΠΟΠ ελαιολάδου. Ένα τεράστιο ατού που αν δεν χρησιμοποιηθεί κατάλληλα μπορεί να γίνει η ταφοπετρά του.

Η μόνη δυνατότητα για την επιτυχία της ΠΟΠ είναι η ανάπτυξη μιας πολιτικής υψηλής ποιότητας βασισμένη στην συνεργασία όλων των δυνάμεων της μεσσηνιακής αγροτοβιομηχανικής αλυσίδας. Πέρα από τα ποιητικά σχήματα ότι τα προϊόντα μας είναι τα καλύτερα.

Είναι πια ιστορικά αποδειγμένο ότι τα ΠΟΠ που επέτυχαν στην αγορά είναι εκείνα όπου η αγροτοβιομηχανική αλυσίδα τους συνέλαβε και έκανε πράξη την φιλοσοφία της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που έχει σαν στόχο της το ομαδικό παιχνίδι.

Η ελληνική νομοθεσία τουναντίον δεν ευνοεί το ομαδικό παιχνίδι, αφήνοντας (για να μην πω σχεδόν επιβάλλοντας με την έλλειψη κάθε μέσου) την ομάδα χωρίς προπονητή. Το Κράτος ενώ από την μια συγκεντρώνει στα χέρια του, και μάλιστα κεντρικά, όλα τα εργαλεία ελέγχου και διαιτησίας από την άλλη απουσιάζει από το γήπεδο κι επιφυλάσσεται να λύνει κάθε διαφορά και κάθε παράπτωμα μέσω μιας απίστευτης γραφειοκρατίας, το καταλληλότερο υλικό για την καλλιέργεια κάθε πελατειακής παρέμβασης.

Ο δρόμος για την αξιοποίηση του φανταστικού αυτού εργαλείου, που είναι η ΠΟΠ, περνάει λοιπόν μέσα από το ξεπέρασμα των πεπαλαιωμένων σχημάτων επαφής με τους πρωταγωνιστές της αγροτοβιομηχανικής αλυσίδας, επίβλεψης, ελέγχου και αξιοποίησης και προώθησης του προϊόντος. Σ’ αυτό το έδαφος θα μετρηθεί η συμβολή ιδιαίτερα του περιφερειακού Κράτους, εν αναμονή μιας εθνικής αγροτικής πολιτικής για την ποιότητα.
 
Μικρούδης Αθανάσιος