Εξευγενισμένο ή ραφιναρισμένο ελαιόλαδο;

Όρος που βάζει σε δίλλημα πάρα πολλούς καταναλωτές…
(27.04.2013).Επειδή πάρα πολλοί καταναλωτές βρίσκονται σε δίλημμα μπροστά στον ορισμό του «εξευγενισμένου ελαιολάδου» και μας γράφουν ζητώντας εξηγήσεις δημοσιεύουμε την e mail του επισκέπτη μας κ. Χρήστου και την σχετική απάντησή μας.

«Θέλω να σας ρωτήσω μερικά πράγματα σχετικά με το ελαιόλαδο. Είδα στο σουπερμάρκετ στην συσκευασία ότι έγραφε «λάδι από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα»…
Θέλω να με ενημερώσετε τι ελαιόλαδα είναι αυτά που εξευγενίζονται… περσινά; Αυξημένης οξύτητας; Τι ακριβώς;
Και κάτι ακόμη πως το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο έχει οξύτητα κάτω από 0,8% αφού δεν περνά χημικές επεξεργασίες;
Πως καταλαβαίνεται ότι οι ελιές που θα συνθλιφτούν έχουν αυτή την οξύτητα κι όχι παραπάνω….
Παρακαλώ ενημερώστε με γιατί θέλω να έχω μια απάντηση από έναν αρμόδιο κι όχι από φόρουμ στο ιντερνέτ που ο καθένας γράφει τα δικά του…. αν μπορείτε περιγράψτε λίγο την επεξεργασία κάθε ελαιολάδου λίγο πιο αναλυτικά από ότι γράφουν τα site…
Περιμένω υπεύθυνη απάντησή σας
Ευχαριστώ
Χρήστος»

Αγαπητέ φίλε,
Δεν είστε ο πρώτος που μας κάνει την ερώτηση για το εξευγενισμένο ελαιόλαδο. Κι αυτό γιατί ο όρος που επέλεξε το ελληνικό Κράτος για να μεταφράσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ασαφής και παραπλανητικός για τους καταναλωτές.
Το λόμπυ των μεγάλων επιχειρήσεων έκανε κέντρο.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμη σοβαρές οργανώσεις των καταναλωτών να ζητήσουν την κατάργηση αυτού του αίσχους.
Το «εξευγενισμένο» πράγματι είναι η μετάφραση του ραφιναρισμένου. «Το ρήμα ραφινάρω είναι μεταφορά του ιταλικού raffinare …εκλεπτύνω, καθαρίζω, απομακρύνω κάθε είδους επιβλαβείς προσμίξεις. ενισχύω την καθαρότητα, την ομοιογένεια…. Στο λάδι: φιλτράρω, διυλίζω» (Νεοελληνικό λεξικό του Μπαμπινιώτη).
Για την πιο ακριβή απόδοση της έννοιας θα ήταν πιο σωστή η χρήση της λέξης «ραφιναρισμένο» η οποία θα έδινε αμέσως την εντύπωση, το μήνυμα, του επεξεργασμένου προϊόντος κι όχι του ατόφιου. Όπως εξάλλου στις άλλες χώρες που χρησιμοποιούν τον όρο ραφιναρισμένο κι όχι αποκαταστημένο ευγενές
Η μετάφραση αυτή ωφέλησε το λιγότερο τον λαμπίτσα κι όχι τον καταναλωτή!
Τα λάδια που υφίστανται ραφινάρισμα είναι τα λεγόμενα λάδια λαμπάντε. Επίσης ιταλική λέξη που σημαίνει «Διαυγές,, διάφανο, λαμπερό. Olio lampante: χρησιμοποιείται στα λυχνάρια» (λεξικό Ιταλικής γλώσσας από τις εκδόσεις Zingarelli). Η υιοθέτηση αυτού του όρου στην ονομασία αυτής της κατηγορίας ελαιολάδου από τους ιταλούς δίνει άμεσα την απάντηση για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος που σημαίνει κυριολεκτικά «ελαιόλαδο καύσης». Η χρήση των ιταλικών όρων οφείλεται στο γεγονός ότι Ευρωπαϊκή ταξινόμηση του ελαιολάδου, της δεκαετίας του 80-90, βασίστηκε στις μελέτες και τις προτάσεις των ιταλών επιστημόνων.
Πότε το ελαιόλαδο ταξινομείται λαμπάντε. Όταν η οξύτητα λαδιού, εκφρασμένη σε ελαϊκό οξύ, υπερβαίνει τα 2 g ανά 100 g και/ή του οποίου τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόμενα για την κατηγορία αυτήν. Και μπορεί είναι της χρονιάς η και περσινό ή προπέρσινο αν έχει μείνει στις αποθήκες.
Γιατί ένα ελαιόλαδο γίνεται λαμπάντε;
Δυο είναι οι βασικοί κορμοί των αιτιών : το χωράφι και το ελαιοτριβείο μαζί με την συντήρηση.
Στο χωράφι οι παράγοντες μπορεί να είναι πολύ. Υπενθυμίζουμε τυχούσες ασθένειες του δέντρου (πχ. μεγάλη δακοπληξία), το μούχλιασμα του ελαιοκάρπου στα σακιά συλλογής, ο χρόνος συλλογής, κλπ Αλλά και μια μακριά περίοδο αναμονής στο ελαιοτριβείο, άλλες αλλοιώσεις του ελαιοκάρπου, λαθεμένη εφαρμογή των διαδικασιών, κλπ.
Πως γίνεται η ταξινόμηση;
Με τις αναλύσεις του τελικού προϊόντος, χημικές ή και οργανοληπτικές.
Δεδομένου ότι οι τιμές του προϊόντος στην αγορά εξαρτώνται από αυτές.
Από το ραφινάρισμα αυτού του ελαιολάδου του λαμπάν-τε το οποίο δίνει ένα τελικό προϊόν με χαμηλή οξύτητα στα όρια του καλού εξτραπαρθένου μας δίνει την τελευταία ποιοτικά κατηγορία ελαιολάδου το ραφιναρισμένο ελαιόλαδο ή «εξευγενισμένο» που μπορεί να πωλείται μόνο του ή σε ανάμειξη με το παρθένο.
Να υπογραμμιστεί ότι δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία.
Το παρθένο ελαιόλαδο έχει υποστεί πολύ ελαφρές αλλοιώσεις που προέρχονται λίγο πολύ από τις ίδιες αιτίες που κάνουν το λάδι λαμπάντε, και καμιά φορά κι από την ποικιλία. Και η οξύτητα του κυμαίνεται ανάμεσα στο μέγιστο ανεκτό όριο του εξτραπαρθένου και του κατώτατου του λαμπάντε (2 γρ/100 ελαϊκού οξέος).
Το ποσοστό της παρουσίας του ελαϊκού οξέος είναι ένας δείκτης της καθαρότητας του ελαιολάδου και χρησιμοποιείται για την ταξινόμηση του. Θεωρητικά η οξύτητα μηδέν βρίσκεται στο λάδι υγιούς ελαιόκαρπου ακόμη στο δέντρο.
Το εξτραπαρθένο της Μεσσηνίας το Καλαματιανό (τα 95 % της παραγωγής) κυμαίνεται κάτω του 0,5 % σε ελαϊκό οξύ. Το δικό μου (του γράφοντος), εφέτος, σε ποσότητα σχεδόν αυτοκατανάλωσης, ήταν 0,25% και υπάρχουν και 0,1%.
Στο εξτραπαρθένο και στο παρθένο δεν επιτρέπετε καμιά επέμβαση διόρθωσης εκτός από την ανάμειξη διαφόρων παρτίδων.
Η οξύτητα του ελαιολάδου, για οργανωτικούς και οικονομικούς λόγους, δεν μπορεί να γίνει στον ελαιόκαρπο πριν την σύνθλιψη αλλά μετά την εξαγωγή του ελαιολάδου από τον καρπό.

Εγκάρδια

www.elies-laikalamatiano.gr

Μην τρώτε τοξίνες

Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο. Ιπποκράτης (460-370 π.κ.χ.)

Ο Ιπποκράτης το έλεγε αυτό πρίν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, αλλά εμείς τώρα μόλις κατανοούμε το πόσο δίκιο είχε.
Και όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και ένα παλιό ρητό αιώνες πιο πρίν τόσο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής (TCM) αλλά και της Aγιουβερδικής ιατρικής της Ινδίας, έλεγε ότι
Η ρίζα της καλής και της κακής υγείας κατοικεί στο έντερο.
Οι έρευνες κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν αποκαλύψει ότι η υγεία του εντέρου είναι κρίσιμης σημασίας για τη γενική υγεία, και ότι ένα νοσηρό έντερο συμβάλλει σε ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο αυτισμός, διαταραχή φάσματος, η κατάθλιψη και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ερευνητές (συμπεριλαμβανομένου και εμού) πιστεύουν ότι η υποστήριξη της υγείας του εντέρου και η αποκατάσταση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού θα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της ιατρικής του 21ου αιώνα.
Υπάρχουν δύο στενά συνδεδεμένες μεταβλητές που καθορίζουν την υγεία του εντέρου μας: η εντερική μικροχλωρίδα ή «εντερική χλωρίδα», και το φράγμα του εντέρου.
Ας συζητήσουμε για το κάθε ένα από αυτά με τη σειρά τους.
Η χλωρίδα του εντέρου:
ένας υγιής κήπος χρειάζεται υγιές έδαφος.
Το έντερο μας είναι το σπίτι σε περίπου 100,000,000,000,000 (100,000,000,000,000) μικροοργανισμούς.
Αυτός είναι ένα τόσο μεγάλος αριθμός για τον ανθρώπινο εγκέφαλο μας, που δεν μπορεί να τον κατανοήσει πραγματικά.
Ένα λογαριασμός τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αν θέλαμε να τον απλώσουμε από την μια άκρη έως την άλλη, θα εκτεινόταν από τη γη στον ήλιο – και πάλι –πίσω στην γή.
Κάντε το αυτό επί 100 φορές και θα αρχίσετε να έχετε μια τουλάχιστον ασαφή ιδέα για το πόσο είναι τα 100 τρισεκατομμύρια.
Το ανθρώπινο έντερο περιέχει 10 φορές περισσότερα βακτήρια από όλα τα ανθρώπινα κύτταρα, που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα, με πάνω από 400 γνωστά ποικίλα είδη βακτηρίων.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε περισσότερο βακτήρια από ό, τι άνθρωποι.
Σκεφτείτε το ένα για ένα λεπτό.
Έχουμε μόλις πρόσφατα αρχίσει να κατανοούμε την έκταση του ρόλου της χλωρίδας του εντέρου στην ανθρώπινη υγεία και στην ασθένεια.
Μεταξύ άλλων, η χλωρίδα του εντέρου προωθεί την κανονική γαστρεντερική λειτουργία, παρέχει προστασία από τις μολύνσεις, ρυθμίζει το μεταβολισμό και συμβάλλει σε περισσότερο από 75% του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Η απορυθμισμένη χλωρίδα του εντέρου έχει συνδεθεί με ασθένειες που κυμαίνονται από αυτισμό και κατάθλιψη εως αυτοάνοσες παθήσεις όπως, η ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου, η Hashimoto και ο διαβήτης τύπου 1.
Δυστυχώς, πολλά χαρακτηριστικά του σύγχρονου τρόπου ζωής συμβάλλουν άμεσα στην ανθυγιεινή χλωρίδα του εντέρου:

•Τα αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα, όπως τα αντισυλληπτικά και τα ΜΣΑΦ. (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα)
•Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες, ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
•Δίαιτες χαμηλές σε τρόφιμα, τα οποία έχουν υποστεί ζύμωση όπως κεφίρ, γιαούρτι, τουρσιά.
•Χρόνιο στρες
•Χρόνιες λοιμώξεις
Τα αντιβιοτικά είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την χλωρίδα του εντέρου.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αντιβιοτικών προκαλεί μια βαθιά και ταχεία απώλεια της ποικιλομορφίας και μια αλλαγή στη σύνθεση της χλωρίδας του εντέρου.
Εξού και οι μυκητιάσεις, μετά την λήψη αντιβιοτικών.
Η ποικιλομορφία αυτή δεν ανακτάται μετά από χρήση αντιβιοτικών χωρίς παρέμβαση.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε άλλες χώρες τα αντιβιοτικά λαμβάνονται πάντα με προβιοτικά.

Γνωρίζουμε επίσης ότι τα βρέφη που δεν θηλάζουν και έχουν γεννηθεί από μητέρες με κακή εντερική χλωρίδα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ανθυγιεινά βακτήρια του εντέρου, και ότι από αυτές τις διαφορές της εντερικής χλωρίδας, μπορούμε να προβλέψουμε αν κάποιος θα είναι υπέρβαρος, η πρόκειται να αποκτήσει διαβήτη, έκζεμα / ψωρίαση, ακόμα και κατάθλιψη, όπως και άλλα προβλήματα υγείας στο μέλλον.
Το φράγμα του εντέρου:
ο θυρωρός που αποφασίζει τι περνάει και τι μένει έξω.
Έχετε σκεφτεί ποτέ το γεγονός ότι το περιεχόμενο του εντέρου βρίσκεται τεχνικά έξω από το σώμα;
Το έντερο είναι ένας κοίλος σωλήνα που περνάει από το στόμα έως τον πρωκτό.
Οτιδήποτε που πηγαίνει στο στόμα και δεν χωνεύεται θα βγεί αμέσως έξω από το άλλο άκρο.
Αυτή είναι, στην πραγματικότητα, μία από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του εντέρου: να αποτρέψει τις ξένες ουσίες από την είσοδο τους στο σώμα.
Όταν ο εντερικός φραγμός γίνεται διαπερατός (δηλαδή, έχουμε ” το σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου”), μεγάλα μόρια άπεπτης στην ουσία πρωτεΐνης διαφεύγουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Δεδομένου ότι αυτές οι πρωτεΐνες δεν ανήκουν και δεν χρησιμεύουν πουθενά εκτός του εντέρου, το σώμα αντιδρά με μια ανοσολογική απόκριση και επιτίθεται σε αυτά τα ξένα μόρια.
Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτές οι επιθέσεις παίζουν ένα ρόλο στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νόσων, όπως του Hashimoto και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, μεταξύ άλλων.
Στην πραγματικότητα, οι εμπειρογνώμονες στην βιολογία των βλεννογόνων, όπως Alessio Fasano τώρα πιστεύουν ότι, το διαρρέον έντερο αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη οτιδήποτε αυτοάνοσου:
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η αυξημένη εντερική διαπερατότητα παίζει παθογόνο ρόλο σε διάφορες αυτοάνοσες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της κοιλιοκάκης και του διαβήτη τύπου 1.
Επομένως, υποθέτουμε ότι εκτός από τους γενετικούς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, η απώλεια της λειτουργίας του εντερικού φραγμού είναι αναγκαία να αναπτυχθεί κάποιο αυτοάνοσο.
Η φράση "διαρρέον έντερο" χρησιμοποιείται και περιορίζεται στις εξωτερικές παρυφές της ιατρικής, που χρησιμοποιούνται από τους εναλλακτικούς επαγγελματίες με τίτλους όπως DC, ND L.Ac μετά τα ονόματά τους.
Οι συμβατικοί ερευνητές και οι γιατροί αρχικά χλεύαζαν την ιδέα ότι ένα διαρρέον εντέρου συμβάλλει στα αυτοάνοσα προβλήματα, αλλά τώρα μασάνε πλέον τα λόγια τους.
Έχει αποδειχθεί επανειλημμένα σε αρκετές καλά σχεδιασμένες μελέτες ότι η ακεραιότητα του εντερικού φραγμού είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Αυτή η νέα θεωρία υποστηρίζει ότι ο εντερικός φραγμός καθορίζει σε μεγάλο βαθμό εάν ανεχόμαστε ή εάν το σώμα μας θα αντιδράσει σε τοξικές ουσίες που καταναλώνουμε από το περιβάλλον.
Η παραβίαση του εντερικού φραγμού (η οποία είναι δυνατή μόνο με ένα “διαρρέον έντερο”) από τις τοξίνες των τροφίμων, όπως την γλουτένη και τις χημικές ουσίες όπως το αρσενικό ή BPA προκαλεί ανοσολογική απόκριση η οποία επηρεάζει όχι μόνο το ίδιο το έντερο, αλλά και άλλα όργανα και ιστούς.
Αυτά περιλαμβάνουν το σκελετικό σύστημα, το πάγκρεας, τα νεφρά, το ήπαρ και τον εγκέφαλο.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο για να καταλάβουμε: δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν συμπτώματα για να έχετε διαρρέον έντερο.
Το διαρρέον έντερο μπορεί να εκδηλωθεί ως δερματικά προβλήματα, όπως έκζεμα ή ψωρίαση, καρδιακή ανεπάρκεια, αυτοάνοσες καταστάσεις που επηρεάζουν το θυρεοειδή (Hashimoto) ή τις αρθρώσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα), ψυχική ασθένεια, διαταραχές όπως του αυτισμού, κατάθλιψη και πολλά άλλα.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται zoνουλίνη που αυξάνει την εντερική διαπερατότητα σε ανθρώπους και άλλα ζώα.
Αυτό οδήγησε σε μια έρευνα της ιατρικής βιβλιογραφίας για ασθένειες που χαρακτηρίζονται από αυξημένη εντερική διαπερατότητα (διαρρέον έντερο).
Φανταστείτε την έκπληξή τους, όταν οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλές, αν όχι οι περισσότερες, αυτοάνοσες ασθένειες – όπως κοιλιοκάκη, διαβήτης τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου – χαρακτηρίζονται από αφύσικα υψηλά επίπεδα της και zονουλίνης και του διαρρέοντος εντέρου.
Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές έχουν βρει ότι μπορούν να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 1 σχεδόν αμέσως σε ζώα μετά την έκθεσή τους σε zoνουλίνη.
Προκαλούν διαρρέον έντερο, και αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων στα κύτταρα των νησιδίων – τα οποία είναι υπεύθυνα για την έκκριση της ινσουλίνης.

Βήμα # 1: Μην τρώτε τοξίνες, εξήγησα ότι ένας από τους κύριους λόγους που δεν πρέπει να τρώμε το σιτάρι και άλλα σιτηρά που περιέχουν γλουτένη είναι ότι περιέχουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται γλιαδίνη, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την παραγωγή ζονουλίνης και, επομένως, συμβάλλουν άμεσα στο διαρρέον έντερο.
Περισσότερα για την ζονουλίνη και την γλιαδίνη εδω:
Η αλήθεια για την τοξικότητα των τροφίμων χωρίς γλουτένη και την κοιλιοκάκη
Αλλά τι άλλο μπορεί να προκαλέσει διαρροή του εντέρου;
Εν ολίγοις, τα ίδια πράγματα που ανέφερα παραπάνω ότι καταστρέφουν την χλωρίδα του εντέρου μας:
κακή διατροφή, φάρμακα (αντιβιοτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, στεροειδή, τα αντιόξινα, κλπ.), οι λοιμώξεις, το στρες, ορμονικές διαταραχές, καθώς και νευρολογικές παθήσεις (εγκεφαλικό τραύμα, εγκεφαλικό επεισόδιο και νευροεκφυλισμός).

Διαρρέον έντερο = κουρασμένοι, φλεγμονή και κατάθλιψη
Εδώ είναι το πακέτο.
Διαρρέον έντερο και κακή εντερική χλωρίδα είναι κοινά λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Εάν έχετε ένα διαρρέον έντερο, έχετε πιθανώς κακή εντερική χλωρίδα, και το αντίστροφο.
Και όταν είναι μειωμένη η εντερική χλωρίδα σας και το φράγμα του εντέρου, θα υπάρξει φλεγμονή. Περίοδος.
Αυτή η συστηματική φλεγμονώδης απόκριση οδηγεί στη συνέχεια στην ανάπτυξη της αυτοάνοσου.
Και ενώ το διαρρέον έντερο και η κακή χλωρίδα του εντέρου μπορεί να εκδηλωθεί ως πρόβλημα του πεπτικού συστήματος, σε πολλούς ανθρώπους δεν γίνεται αυτό.
Αντ ‘αυτού εμφανίζεται ως προβλήματα τόσο διαφορετικά όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η κατάθλιψη, η ομίχλη εγκεφάλου, έκζεμα / ψωρίαση και άλλες δερματικές καταστάσεις, επίσης μπορεί να εμφανιστεί σαν μεταβολικά προβλήματα, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης, οι αλλεργίες, το άσθμα και άλλες αυτοάνοσες ασθένειες.

Σύμφωνα με την Δρ Νατάσα Campbell-McBride
ΕντεροΨυχολογικό Σύνδρομο (σύνδρομο GAP) Από τη Δρ Ν. Κάμπελ-McBride Η Δρ Νατάσα Campbell-McBride είναι Ρωσίδα νευρολόγος της οποίας το παιδί της ανέπτυξε αυτισμό
Τα πιο συνηθισμένα παθογόνα μικρόβια που υπεραναπτύσσονται στο πεπτικό σύστημα των παιδιών και των ενηλίκων με νευροψυχιατρικές παθήσεις είναι ζυμομύκητες, ιδίως τα είδη Candida.Οι ζυμομύκητες διασπούν τους υδατάνθρακες, παράγοντας αλκοόλη και σαν υποπροϊον ακεταλδεΰδη. Ας δούμε τι κάνει μια διαρκή έκθεση του σώματος στην αλκοόλη και την ακεταλδεΰδη.
1.Ηπατική βλάβη με μειωμένη ικανότητα να αποτοξινώσει τα φάρμακα, ρύπους και άλλες τοξίνες.
2.Εκφύλιση του παγκρέατος με μειωμένη ικανότητα παραγωγής των παγκρεατικών ενζύμων, που θα επηρεάσει την πέψη.
3.Μειωμένη ικανότητα του τοιχώματος του στομάχου να παράξει οξύ.
4.Βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα.
5.Εγκεφαλική βλάβη με έλλειψη αυτοελέγχου, διαταραχή συντονισμού, διαταραχή της ανάπτυξης του λόγου, επιθετικότητα, διανοητική καθυστέρηση, απώλεια μνήμης και λήθαργος.
6.Περιφερική βλάβη των νεύρων με αλλοιωμένες αισθήσεις και μυϊκή αδυναμία.
7.Άμεση βλάβη των ιστών των μυών με διαταραγμένη ικανότητα συστολλοδιαστολής και μυϊκή αδυναμία.
8.Διατροφικές ελλείψεις από τις βλαβερές συνέπειες στην πέψη και την απορρόφηση των περισσοτέρων βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Ελλείψεις σε βιταμίνες Β και Α είναι ιδιαίτερα συχνές.
Για να αντιμετωπίσουμε επαρκώς αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να δημιουργήσουμε υγιή χλωρίδα του εντέρου και να αποκαταστήσουμε την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού μας.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν έχετε οποιαδήποτε αυτοάνοση νόσο, είτε έχετε πεπτικά προβλήματα είτε όχι.
Πώς να διατηρήσουμε και να αποκαταστήσουμε ένα υγιές έντερο:
Το πιο προφανές πρώτο βήμα για τη διατήρηση ενός υγιούς εντέρου είναι να αποφύγετε όλα τα πράγματα που ανέφερα παραπάνω και τα οποία καταστρέφουν την χλωρίδα του εντέρου και προκαλούν βλάβη του εντερικού φραγμού.
Αλλά φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, ειδικά στην περίπτωση του χρόνιου στρες και των μολύνσεων.
Ούτε έχουμε κανένα έλεγχο για το αν μας είχαν θηλάσει ή αν οι μητέρες μας είχαν υγιή έντερα όταν μας γέννησαν.
Εάν έχετε εκτεθεί σε κάποιον από αυτούς τους παράγοντες, εξακολουθούν να υπάρχουν μέτρα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αποκατασταθεί η χλωρίδα του εντέρου σας:
-Αφαιρέστε όλες τις τοξίνες τροφίμων από τη διατροφή σας
-Τρώτε άφθονες ίνες.
-Δύο ώρες μετά το τελευταίο γεύμα σας καθημερινά, ρίξτε μια κουταλιά της σούπας βιολογικές σταφίδες αναμειγνύεται με μια κουταλιά της σούπας οργανικό σουσάμι. Μασήστε το μείγμα καλά πριν από την κατάποση σε καθημερινή βάση.
-Τρώτε τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως κεφίρ, γιαούρτι, λάχανο τουρσί, ώστε να παίρνετε υψηλής ποιότητας, πολλά είδη προβιοτικών.
-Λαμβάνετε υψηλής ποιότητας θαλάσσιου φυτοπλαγκτού, χλωρέλα και σπιρουλίνα, A.F.A..
-Εξαλείψετε τυχόν εντερικά παθογόνα (όπως παράσιτα) που μπορεί να υπάρχουν
-Προσέχουμε πάντα να έχουμε επαρκή Ω3 ΒΑΣΙΚΆ λιπαρά οξέα, ( ονομάζονται βασικά γιατί χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε) στην διατροφή μας, γιατί δεν τα παράγει ο οργανισμός μας, αλλά τα παίρνουμε μόνο μέσω της διατροφής μας.
-Να πάρετε μέτρα για να διαχειριστείτε το στρές σας.


Ευαγγέλου Μαριάννα
Δείτε ακόμη: Έντερο: ο "βασιλιάς" των οργάνων!

http://episthmi.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html
http://www.gaps.me/
http://paleoparents.com/2012/what-should-you-eat-to-heal-a-leaky-gut/
http://chriskresser.com/9-steps-to-perfect-health-5-heal-your-gut
http://www.naturalnews.com/038310_superfoods_gut_health_friendly_bacteria.html

Το είδα: fytro.wordpress.com

Η εκδίκηση της... φραπελιάς;

Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα - μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο. Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις «στάχτες τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη «βούλα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.

Κι ενώ η «ρετσινιά» της φραπελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια.
Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.
Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αρνητική δημοσιότητα από τη «φραπελιά»
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.
«Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων.
Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη φραπελιά και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς» σχολιάζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.
«Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου.
Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι «η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν».

«Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα» αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε.
«Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους. Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα» διευκρινίζει.
Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες
Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς. «Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου. Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους» σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.
Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.
Η εγκεκριμένη «συνταγή» για τσάι από τα φύλλα της ελιάς
Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής: Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα.
Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό. Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες.
Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς. Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, αυτά θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.
Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους. Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.
Προσοχή στις ενδείξεις
Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.
Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες
Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα. «Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα» τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς.
«Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη» σχολιάζει.
Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα! «Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα» προσθέτει.
Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι.
«Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές. Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας. Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου» αναφέρει η κ. Χήνου.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr