Όταν το θράσος δεν έχει όρια! Νέα διαμαρτυρία της ΠΕΜΕΠΕ (βλ.www.agrotypos.gr της 14ης τρέχοντος) για την καταπάτηση των κεκτημένων δικαιωμάτων, των οργανωμένων σε αυτή επιχειρήσεων, από την κατάχρηση της Καλαματιανής ονομασίας προέλευσης επιτραπέζιας ελιάς.
Και γιατί διαμαρτύρεται;
«Για την αδιαφορία του ΥΠΑΑΤ σε καταγγελία της ότι στην Ιταλία επιβλήθηκαν πρόστιμα σε εισαγωγείς και εκφράζει την ανησυχία της ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε άλλες χώρες»
Χώρες που με βάση τον νέο κανονισμό ΕΕ 1151/12 ( για την έκδοση του οπίου υπόγραψε και η Ελλάδα) καταδιώκουν και τις καταχρήσεις των ελληνικών προστατευομένων ονομασιών προέλευσης ακόμη κι αν προέρχονται από την Ελλάδα. Γιατί λέει η ΠΕΜΕΠΕ στην Ελλάδα η ονομασία ελιά Καλαμάτα αποτελεί εμπορική ονομασία δεδομένου ότι οι έλληνες εξαγωγείς την χρησιμοποιούσαν από το 1950 νόμιμα με βάση την ελληνική νομοθεσία η οποία είναι ακόμη σε ισχύ δεδομένου ότι είχε ψηφιστεί πριν την καταχώριση και προστασία της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα οι οποίες καθιερώθηκαν και ισχύουν εδώ και είκοσι χρόνια.
Οι κύριοι της ΠΕΜΕΠΕ δεν μπήκαν ακόμη στην Ευρώπη κι οι δικηγόροι τους δεν έχουν ακόμη συλλάβει ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού!
Στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι οι κύριοι της ΠΕΜΕΠΕ, μιας και δεν είναι σε θέση να καταργήσουν τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, στην ουσία επανέρχονται και απαιτούν την άμεση κατάργηση της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα για να νομιμοποιήσουν τις καταχρήσεις τους. Τι οποίες έκαναν για το καλό της πατρίδας επειδή η παραγωγή της ΠΟΠ ελιάς Καλαμάτα στην Μεσσηνία έχει περιοριστεί λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού που ένα μέρος των ιδίων κυρίων της ΠΕΜΕΠΕ εξάσκησαν επί 20 χρόνια.
Η ποσότητα της Μεσσηνιακής ελιάς σήμερα δεν έχει κριτική μάζα, λένε!. Κι αυτό όταν στην φιλοσοφία των κανονισμών για τα παραδοσιακά συστήματα ποιότητας λείπει κάθε αναφορά στην αναζήτηση μιας «κριτικής μάζας» αλλά τουναντίον στην αξιοποίηση της ποικιλομορφίας της προσφοράς. Εξ άλλου υπάρχουν αξιόλογες καταχωρισμένες ονομασίες προέλευσης με παραγωγή μερικούς μόνο τόνους (ακόμη και στην Ελλάδα) και με τιμές που φτάνουν το ευρώ κατά γραμμάριο. Ανήκοντας όμως οι κύριοι αυτοί στο πασαλίκι του Αλή πασά κατεβαίνουν στην Μεσσηνία αναζητώντας μπαρμπάδες στην Κορώνη για να τσακίσουν τους μεσσήνιους παραγωγούς. Αν αυτή δεν είναι καυκιανή κατάσταση!!!
Εδώ και 3-4 χρόνια ο γράφων έφερε στον Επιμελητήριο της Μεσσηνίας πέντε δείγματα σεσημασμένα με την ονομασία ΕΛΙΕΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ (olive kalamata) παραγωγής Ιταλίας άγνωστης προέλευσης. Ο μεσσηνιακός τύπος έγραψε τότε άφθονα για τις ιταλικές ελιές μαϊμούδες. Αλλά και πέρυσι με άλλο άρθρο μου στον μεσσηνιακό τύπο κατήγγελλα ότι ελληνικές εταιρείες , όπως μια του Βόλου της οποίας δημοσίευα τον περιέκτη με το σήμα ΠΑΡΘΕΝΩΝ ---ΕΛΙΕΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ, εξήγαγαν στην Ιταλία μαϊμούδες.
Και για τις δυο αυτές περιπτώσεις προφανώς τα Υπουργεία δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν με τέτοια ψιλοπράγματα. Από την όλη υπόθεση όμως δεν εκπλήσσει τόσο το θράσος των καταχραστών γιατί χωρίς αυτό δεν θα γίνονταν καταχραστές.
Εκπλήσσει τουναντίον η αδυναμία της χώρας μας να σοβαρευτεί! Παρά την τραγωδία στην οποία την οδήγησαν αντιλήψεις σαν τις προηγούμενες. Η αδυναμία ή η έλλειψη θέλησης να βάλλει πλάτη για να αποχτήσει την αξιοπιστία της ξεκινώντας έστω από τα μικρά προβλήματα όπως είναι αυτό της εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την προστασία των ΠΟΠ-ΠΓΕ. Νομοθεσία, το επαναλαμβάνουμε, την οποία η χώρα μας προσυπογράφει για να εγκριθεί. Και σωστά, γιατί παρέχει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους έλληνες παραγωγούς, ιδιαίτερα των προβληματικών περιοχών, και προστατεύει παράλληλα παραγωγούς και καταναλωτές.
Για να γίνει πιο κατανοητός ο «πατριωτισμός» για την αύξηση των εξαγωγών πίσω από τον οποίο κρύβονται οι καταχραστές της ΠΟΠ ελιά Καλαμάτα θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι πριν γράψω το σημερινό σημείωμα τηλεφώνησα σε φίλο που εργάζεται σε σουπερμάρκετ στην Ιταλία, από το οποίο είχαν αγοραστεί 2 από τα 5 δείγματα που ανέφερα, ο οποίος μου απάντησε ότι τα προϊόντα αυτά χάθηκαν από τα ράφια εδώ και ένα-δυο μήνες. Πράγμα, που αν αληθεύει, δείχνει ότι οι ιταλικές αρχές καταδιώκουν και τις άλλες ελιές μαϊμούδες ιταλικής ή τριτοκοσμικής προέλευσης.
Και η ΠΕΜΕΠΕ διαμαρτύρεται γιατί έπρεπε να εξαιρεθούν οι ελληνικές μαϊμούδες οι οποίες έχουν πατέντα και γι αυτό έχουν μετατρέψει τις ελληνικές αγορές σε αμαζόνειο δάσος.
Μήπως εδώ βρίσκεται και η εξήγηση του γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε κανένα σημαντικό βήμα προς την επεξεργασία μιας στρατηγικής αντιμετώπισης της κατάχρησης της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης Ελιά Καλαμάτας και από τις τρίτες προς την ΕΕ χώρες;
Οπωσδήποτε το τελευταίο επεισόδιο διαμαρτυρίας της ΠΕΜΕΠΕ ρίχνει το φύλλο συκής (το πατριωτικό ενδιαφέρον για τις εξαγωγές) κι ο βασιλιάς μένει γυμνός, ο βασιλιάς της κατάργησης της ΠΟΠ ελιά Καλαμάτα, της αποκατάστασης των καταχραστών και της προσκόλλησης στην ουρά του καραβανιού αυτών που ακολουθούν τις καλλιεργητικές μετακινήσεις της ποικιλίας νυχάτης καλαμών ανά τον κόσμο που οδηγεί την ελληνική επιτραπέζια ελιά στο τριτοκοσμικό βάραθρο. Και ενώ σήμερα μιλάμε για την επιτραπέζια ελιά Καλαμάτα, ποιος αποκλείει ότι αύριο δεν θα μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο και για την ΠΟΠ ελαιόλαδο Καλαμάτα δεδομένου ότι και η ποικιλία η κορωνέικη προπονείται για την μαραθώνια πορεία μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Κι αυτό, ενώ είναι οφθαλμοφανές ότι μόνο με το ρίζωμα της εν λόγω ονομασίας στον τόπο όπου γεννήθηκε, στην Μεσσηνία, θα μπορέσουμε κατοχυρώσουμε την ονομασία αυτή στην ΕΕ αλλά, και με μια σωστή πολιτική, και σε πολλές τρίτες χώρες και με σημαία αυτό το κατοχυρωμένο προϊόν να αναπτύξουμε μια στρατηγική αξιοποίησης όλων των ελληνικών ποικιλιών επιτραπέζιας ελιάς.
Δεν μπορούμε να τα θέλουμε όλα γιατί το εναλλακτικό είναι το τίποτα!
Κύριε Υπουργέ του ΥΠΑΑΤ κάνετε μια μικρή προσπάθεια! Σταματήστε αυτή την απαίσια συζήτηση που αμαυρώνει ακόμη περισσότερο τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας. Εφαρμόστε τον νόμο!. Προστατέψτε τους καταναλωτές και τους μεσσήνιους παραγωγούς! Είναι απαράδεκτο να πληρώνουν πάντα οι πιο αδύνατοι στο όνομα ενός υποτιθέμενου εθνικού συμφέροντος και μάλιστα υπέρ των παρατυπούντων.
Θανάσης Μαυρούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου