Λάδι «εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο»

Μύθοι και αλήθειες για το λάδι: Βασικό συστατικό της διατροφής μας, το ελαιόλαδο συχνά πρωταγωνιστεί σε διατροφικούς μύθους. Όσο ελκυστικά κι αν είναι, τα διάφανα μπουκάλια είναι ακατάλληλα για το λάδι γιατί το φως το οξειδώνει. «Θέλουμε να αγοράζουμε λάδι, όχι κολόνια!»

«Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο» θα μπορούσαμε να τραγουδήσουμε μπροστά σε ένα μπουκάλι με «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο», τώρα μάλιστα που μερικοί παραγωγοί αποφάσισαν να πουλήσουν πιο πολύ μπουκάλι παρά περιεχόμενο. Διαβάστε στις εσωτερικές σελίδες αλήθειες για ένα από τα πιο βασικά στοιχεία της διατροφής μας.

Ξαναβάζει στο τραπέζι η Ισπανία το τυποποιημένο ελαιόλαδο

Η Ισπανία, που παραμένει πρώτη χώρα παγκοσμίως στην παραγωγή ελαιολάδου, προχωρά σε αυτή την κίνηση σε μια προσπάθεια διασφάλισης της ποιότητας του επώνυμου προϊόντος της που χρησιμοποιείται στην εστίαση.

Δεν είναι όμως μόνο η Ισπανία που απαγορεύει τη χρήση αναπληρώσιμων φιαλών ελαιολάδου στα εστιατόρια. Ανάλογες αποφάσεις εφαρμόζονται ήδη στην Πορτογαλία (το σχετικό μέτρο είχε ληφθεί ήδη πριν από την πρόταση της Κομισιόν) και στην Ιταλία από τις αρχές του έτους.

Με την απόφαση της Ισπανίας, η χώρα μας είναι η μόνη ελαιοπαραγωγική χώρα της Ε.Ε. που δεν προχώρησε στην απαγόρευση του χύμα ελαιολάδου στην εστίαση.

Ο νέος ισπανικός νόμος προβλέπει την υποχρεωτική χρήση δοχείων που διαθέτουν «πώμα που χάνει την ακεραιότητά του μετά την πρώτη χρήση και ένα σύστημα προστασίας που εμποδίζει την επανάχρησή του μετά την εξάντληση του αρχικού του περιεχομένων». Ταυτόχρονα ο νέος νόμος διευθετεί το θέμα της ανακύκλωσης των δοχείων που θα χρησιμοποιούνται.

ΠΟΠ ελιά Καλαματα: όταν το θράσος δεν έχει όρια!

ΠΟΠ ελιά Καλαματα: όταν το θράσος δεν έχει όρια! Νέα διαμαρτυρία της ΠΕΜΕΠΕ

Όταν το θράσος δεν έχει όρια! Νέα διαμαρτυρία της ΠΕΜΕΠΕ (βλ.www.agrotypos.gr της 14ης τρέχοντος) για την καταπάτηση των κεκτημένων δικαιωμάτων, των οργανωμένων σε αυτή επιχειρήσεων, από την κατάχρηση της Καλαματιανής ονομασίας προέλευσης επιτραπέζιας ελιάς.

Και γιατί διαμαρτύρεται;

Τὸ ελαιόλαδο διαθέτει χημειοπροστατευτικὲς ιδιότητες.

Τὸ ελαιόλαδο διαθέτει χημειοπροστατευτικὲς ιδιότητες. Εδώ και χιλιάδες χρόνια η ελιά και ο καρπός της «ζει» στην περιοχή της Μεσογείου.Το πολύτιμο αυτό δώρο της φύσης είναι μια ζωντανή κληρονομιά, που συνδέεται με πολλούς τομείς της ζωής μας.

Το ελαιόλαδο τρέφει, συντηρεί, προστατεύει, τονώνει, θεραπεύει, εμπνέει. Αξίζει λοιπόν να το γνωρίσουμε και να μάθουμε την ανεκτίμητη αξία του για τη διατροφή, την υγεία, τον πολιτισμό μας.

Nein σε ελαιόλαδο και Ενωμένη Ευρώπη

Η Γερμανία κατά των κλειστών και επώνυμων φιαλιδίων ελαιολάδου στα εστιατόρια και ξενοδοχεία...

B.Z. (24-05-2013) Γερμανία και «βόρειοι» σύμμαχοί της τελικά δεν ανέχθηκαν ότι το ελαιόλαδο, το προϊόν του ευρωπαϊκού Νότου, θα έβρισκε από 1/1/2014 τη θέση που του αξίζει.

Δηλαδή σε κλειστές επώνυμες μικρές συσκευασίες πάνω στα τραπέζια εστιατορίων, ξενοδοχείων και καφέ.

Με πραξικοπηματικό τρόπο ανέτρεψαν τη νομική διαδικασία που επί μήνες είχε περάσει όλα τα στάδια, ακόμη και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Κι έτσι, τώρα που η τροποποίηση του κανονισμού 29/2012 έπρεπε πια να πάρει το δρόμο του τυπογραφείου των Βρυξελλών, επενέβησαν οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Σσσς! Μην ενοχλείτε...τον οδηγό, λέει ο Αντιπεριφερειάρχης, τώρα το φάκελο ΠΟΠ ελαιολάδου..

Ο ΣΥΜΕΠΟΠ:Ναι αλλά θέλουμε να αλλάξουμε διαδρομή.....!...

«Δεν μπορούμε ακόμα κι ένα σωστό αίτημα να το διεκδικούμε σε λάθος χρόνο. Κι είναι λάθος χρονικά, αυτή τη στιγμή που ο φάκελος για το ΠΟΠ έχει κατατεθεί, να ανακινούμε το θέμα της συσκευασίας ελαιολάδου εντός ζώνης».
Αυτό τόνισε, μεταξύ άλλων, ο aντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, Παναγιώτης Αλευράς, σε συνάντηση που είχε με το Σύλλογο Υπέρ Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΣΥ.Μ.Ε.ΠΟΠ).
Ο δε πρόεδρος Θανάσης Μαυρούλης και μέλη του Συλλόγου εξέθεσαν στον κ. Αλευρά τις απόψεις τους για τα προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης.
Συνάντηση
Κατά τη συνάντηση ο κ. Αλευράς τόνισε την αναγκαιότητα του ελέγχου στη διακίνηση και σήμανση προϊόντων ΠΟΠ, καθώς και στην τήρηση των προδιαγραφών παραγωγής και επεξεργασίας.
Όπως ανέφερε, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με το γενικό γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Δημήτριο Μελά, ενημερώθηκε πως η διαδικασία της επέκτασης ΠΟΠ Ελαιολάδου Καλαμάτας βρίσκεται στο τελικό της στάδιο, ενώ ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες η διαβούλευση για τις ενστάσεις.

Έως τις 15 Ιουνίου το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θα απαντήσει τεκμηριωμένα στις ενστάσεις που έχουν κατατεθεί, και οι απαντήσεις του θα σταλούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την τελική απόφαση επέκτασης του ΠΟΠ ελαιολάδου Καλαμάτας σε όλο το νομό.

«Η επέκταση του ΠΟΠ σε όλο το νομό είναι παμμεσσηνιακό αίτημα. Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη τη δεδομένη στιγμή είναι άκαιρη. Θεωρώ ότι το θέμα που ανακινήθηκε για τροποποίηση για συσκευασία εντός ζώνης γίνεται σε λάθος χρονική στιγμή, όταν ο φάκελος είναι στο παρά ένα για να εγκριθεί. Εγώ και η Περιφέρεια έχουμε τονίσει από την αρχή ότι πρέπει να γίνεται συσκευασία εντός ζώνης. Δεν μπορούμε, όμως, σε λάθος χρόνο να διεκδικούμε ένα σωστό αίτημα. Συμφωνήσαμε με το Σύλλογο ότι τέτοιο θέμα δεν εγείρεται και προχωρά κανονικά ο φάκελος.

Με την έγκριση θα είναι το μεγαλύτερο ΠΟΠ ελαιόλαδο σε όλο τον κόσμο, θα ξεπερνά Ιταλία και Ισπανία, και αυτό είναι ένα πλεονέκτημα. Το ΠΟΠ, όμως, δεν είναι πανάκεια, αν δε συνοδεύεται και από άλλες ενέργειες, όπως η συσκευασία, η τυποποίηση, η εξαγωγική δραστηριότητα. Εφόσον ολοκληρωθεί η επέκταση, τότε μπορούν να γίνουν χρήσιμες τροποποιήσεις, όπως η συσκευασία και η τυποποίηση εντός ζώνης», πρόσθεσε ο κ. Αλευράς.
Κατά τη συνάντηση τέθηκε και το θέμα ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα και την επέκτασή της, ενώ συμφωνήθηκε να πραγματοποιηθεί νέα συνάντηση, όπου θα μετέχουν ο διαχειριστής του ονόματος που είναι η ΕΑΣ, όπως και άλλοι φορείς, όπως το Επιμελητήριο, ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων και οι τυποποιητές.
«Καπνογόνα» οι συζητήσεις τώρα
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Σωματείου, Θανάσης Μαυρούλης, σημείωσε ότι ενημέρωσαν τον κ. Αλευρά για τις απόψεις τους και το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα, ενώ εξέφρασαν την αντίρρησή τους για την επέκταση.
Όσον αφορά στο ελαιόλαδο, είναι αίτημα του Σωματείου να προχωρήσει η επέκταση της γεωγραφικής ζώνης και ο κ. Μαυρούλης σχολίασε: «Θεωρούμε “καπνογόνα” τις συζητήσεις που έγιναν τώρα και δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ήθελαν να “καλύψουν” αυτά τα καπνογόνα. Είμαστε υπέρ της επέκτασης και δε θέλουμε το να αλλάξουν όλα, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Δε ζητάμε τίποτα διαφορετικό από αυτό που ο νόμος και η φιλοσοφία των ευρωπαϊκών κανονισμών προβλέπουν. Θέλουμε να γίνουμε Ευρωπαίοι. Τα ΠΟΠ στην Ελλάδα δεν είναι ευρωπαϊκά, είναι ελληνικά», επισήμανε.
Της Βίκυς Βετουλάκη
Από το ΘΑΡΡΟΣ 28.05.2013
(σ,σ, οι τίτλοι είναι δικοίμας)

Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας: H διαδικασία επέκτασης ΠΟΠ Ελαιόλαδο Καλαμάτα βρίσκεται στο τελικό της στάδιο

«Μέσα στο καλοκαίρι εκτιμώ ότι αναμένεται να πάρει το «πράσινο φως» από την ΕΕ η επέκταση του ΠΟΠ ελαιόλαδο Καλαμάτας», δήλωσε στον ΑγροΤύπο ο Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας κ. Παναγιώτης Αλευράς. Και πρόσθεσε ότι μέχρι τις 15 Ιουνίου 2013 έχει προθεσμία το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να απαντήσει τεκμηριωμένα στις ενστάσεις που υπάρχουν και θα σταλούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την τελική απόφαση επέκτασης του ΠΟΠ ελαιόλαδο Καλαμάτας σε όλο το νομό.

Στο μεταξύ τον Αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας επισκέφθηκε τη Δευτέρα (27 Μαΐου 2013) ο Σύλλογος Υπέρ Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΣΥ.Μ.Ε.ΠΟΠ) και εξέθεσε τις απόψεις του για τα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης προϊόντα. Να θυμίσουμε ότι ο ΣΥ.Μ.Ε.ΠΟΠ συμφωνεί με ην επέκταση του ελαιολάδου ΠΟΠ Καλαμάτα σε όλο τον νομό αλλά διαφωνεί με την επέκταση των ελιών ΠΟΠ Καλαμάτα στους όμορους νομούς.
Ο Αντιπεριφερειάρχης τόνισε την αναγκαιότητα του ελέγχου στη διακίνηση και σήμανση προϊόντων ΠΟΠ, καθώς επίσης και στην τήρηση των προδιαγραφών παραγωγής και επεξεργασίας. Ο κ. Αλευράς ανέφερε ακόμη ότι κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τον Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Δημήτριο Μελά, η διαδικασία της επέκτασης ΠΟΠ Ελαιόλαδο Καλαμάτα βρίσκεται στο τελικό της στάδιο, ενώ ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες η διαδικασία διαβούλευσης για τις ενστάσεις.
«Αυτό είναι αίτημα όλων των Μεσσηνίων παραγωγών και οποιαδήποτε άλλη σκέψη τη δεδομένη στιγμή είναι άκαιρη χρονικά. Εφόσον ολοκληρωθεί η επέκταση τότε μπορούν να γίνουν χρήσιμες τροποποιήσεις, όπως η συσκευασία και η τυποποίηση εντός ζώνης», ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:
«Σε όλα αυτά κυρίαρχο ρόλο έχει ο διαχειριστής του ονόματος, η ΕΑΣ Μεσσηνίας που έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων. Θεωρούμε ότι το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν που μας ενώνει όλους, ο σκοπός είναι κοινός και η ταυτοποίηση και η εξωστρέφεια του προϊόντος είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Με την επέκταση του ΠΟΠ ελαιόλαδο Καλαμάτας θα είναι ένα προϊόν ΠΟΠ με τη μεγαλύτερη ποσότητα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου ότι η παραγωγοί ανέρχονται σε 56.000 και η παραγωγή άνω των 45.000 τόνων ελαιόλαδο».

"Θεσμοφόρια": Ο αρχαίος θεσμός αναβιώνει στο Μουσείο Ακρόπολης

Τον αρχαίο γυναικείο αγροτικό θεσμό των «Θεσμοφορίων» αναβιώνουν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε συνεργασία με το υπουργείο Τουρισμού και τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, το Μουσείο Ακρόπολης, και το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Σύμφωνα με το Βήμα, η... επίσημη πρώτη των «Θεσμοφορίων 2013» θα γίνει στο Μουσείο της Ακρόπολης την ερχόμενη Παρασκευή (24 Μαΐου) στις 6 μ.μ. από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη. Θα ακολουθήσει διήμερο εκδηλώσεων ελληνικής γαστρονομίας για την προβολή της ελληνικής γεωργίας, του τουρισμού και του πολιτισμού της χώρας μας.
Η αναβίωση του αρχαίου αγροτικού θεσμού έχει στόχο να συνδέσει τον πρωτογενή με τον δευτερογενή τομέα και να αναδείξει σε πανελλαδικό επίπεδο, τα τοπικά αγροτικά προϊόντα.
Στη διάρκεια των αρχαίων Θεσμοφορίων γίνονταν, μεταξύ άλλων, εκθέσεις γεωργικών προϊόντων της περιοχής, βραβεύσεις των καλύτερων προϊόντων ή ζώων, ανταλλαγή σπόρων ή ζωικού κεφαλαίου κ.ά.
Παρόμοιες γιορτές
Παρόμοιες γιορτές οργανώνονται κάθε καλοκαίρι σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως η Γιορτή του Μελιού, η Γιορτή της Ντομάτας, η Γιορτή των προϊόντων του Γυναικείου Συνεταιρισμού Α. Ποροϊων Σερρών, η Έκθεση των Προϊόντων του Πηλίου, η Έκθεση αγροτικών προϊόντων Χανίων «Αγροτικός Αύγουστος», η Γιορτή Ανταλλαγής ντόπιων ποικιλιών σπόρων στο Πελίτι Παρανεστίου Δράμας, το Πανηγύρι Αγροτουρισμού στην Επίδαυρο και πολλές άλλες.
Στόχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είναι η οργάνωσή τους υπό την υποστήριξη ενός ενιαίου θεσμού, ο οποίος θα εξασφαλίζει την προβολή τους, την ενσωμάτωσή τους στο τουριστικό προϊόν της χώρας και τον συνδυασμό τους με άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Οι επισκέπτες στο Μουσείο της Ακρόπολης θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν ελληνικές γεύσεις από αγροτικά εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα. Την Κυριακή 26 Μαΐου, τελευταία μέρα των εκδηλώσεων, οι Περιφέρειες θα παρουσιάσουν τα προϊόντα που συνθέτουν το «Ελληνικό Πρωινό», τα οποία θα μπορούν να δοκιμάσουν οι επισκέπτες. Παράλληλα, θα παρουσιαστεί η «Παλέτα Κυκλαδίτικων Τυριών» και θα ακολουθήσει γευσιγνωσία τυριών και τοπικών κρασιών.
Οι εκδηλώσεις των «Θεσμοφορίων 2013» αποτελούν συνέχεια της σύμπραξης που επιχειρεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης με το υπουργείο Τουρισμού για το πάντρεμα του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης, με τον τουρισμό και τον πολιτισμό για την ανάδειξη των τοπικών παραδοσιακών προϊόντων. Επιδίωξή τους είναι η καθιέρωση και ο εορτασμός των «Θεσμοφορίων» κάθε χρόνο σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΥΓ. Η εταιρεία μας ΚΟΡΟΝΕΙΚΟ θα συμμετάσχει στο περίπτερο της Περιφέρεια Πελλοποννήσου.

Εξευγενισμένο ή ραφιναρισμένο ελαιόλαδο;

Όρος που βάζει σε δίλλημα πάρα πολλούς καταναλωτές…
(27.04.2013).Επειδή πάρα πολλοί καταναλωτές βρίσκονται σε δίλημμα μπροστά στον ορισμό του «εξευγενισμένου ελαιολάδου» και μας γράφουν ζητώντας εξηγήσεις δημοσιεύουμε την e mail του επισκέπτη μας κ. Χρήστου και την σχετική απάντησή μας.

«Θέλω να σας ρωτήσω μερικά πράγματα σχετικά με το ελαιόλαδο. Είδα στο σουπερμάρκετ στην συσκευασία ότι έγραφε «λάδι από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα»…
Θέλω να με ενημερώσετε τι ελαιόλαδα είναι αυτά που εξευγενίζονται… περσινά; Αυξημένης οξύτητας; Τι ακριβώς;
Και κάτι ακόμη πως το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο έχει οξύτητα κάτω από 0,8% αφού δεν περνά χημικές επεξεργασίες;
Πως καταλαβαίνεται ότι οι ελιές που θα συνθλιφτούν έχουν αυτή την οξύτητα κι όχι παραπάνω….
Παρακαλώ ενημερώστε με γιατί θέλω να έχω μια απάντηση από έναν αρμόδιο κι όχι από φόρουμ στο ιντερνέτ που ο καθένας γράφει τα δικά του…. αν μπορείτε περιγράψτε λίγο την επεξεργασία κάθε ελαιολάδου λίγο πιο αναλυτικά από ότι γράφουν τα site…
Περιμένω υπεύθυνη απάντησή σας
Ευχαριστώ
Χρήστος»

Αγαπητέ φίλε,
Δεν είστε ο πρώτος που μας κάνει την ερώτηση για το εξευγενισμένο ελαιόλαδο. Κι αυτό γιατί ο όρος που επέλεξε το ελληνικό Κράτος για να μεταφράσει την ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ασαφής και παραπλανητικός για τους καταναλωτές.
Το λόμπυ των μεγάλων επιχειρήσεων έκανε κέντρο.
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ακόμη σοβαρές οργανώσεις των καταναλωτών να ζητήσουν την κατάργηση αυτού του αίσχους.
Το «εξευγενισμένο» πράγματι είναι η μετάφραση του ραφιναρισμένου. «Το ρήμα ραφινάρω είναι μεταφορά του ιταλικού raffinare …εκλεπτύνω, καθαρίζω, απομακρύνω κάθε είδους επιβλαβείς προσμίξεις. ενισχύω την καθαρότητα, την ομοιογένεια…. Στο λάδι: φιλτράρω, διυλίζω» (Νεοελληνικό λεξικό του Μπαμπινιώτη).
Για την πιο ακριβή απόδοση της έννοιας θα ήταν πιο σωστή η χρήση της λέξης «ραφιναρισμένο» η οποία θα έδινε αμέσως την εντύπωση, το μήνυμα, του επεξεργασμένου προϊόντος κι όχι του ατόφιου. Όπως εξάλλου στις άλλες χώρες που χρησιμοποιούν τον όρο ραφιναρισμένο κι όχι αποκαταστημένο ευγενές
Η μετάφραση αυτή ωφέλησε το λιγότερο τον λαμπίτσα κι όχι τον καταναλωτή!
Τα λάδια που υφίστανται ραφινάρισμα είναι τα λεγόμενα λάδια λαμπάντε. Επίσης ιταλική λέξη που σημαίνει «Διαυγές,, διάφανο, λαμπερό. Olio lampante: χρησιμοποιείται στα λυχνάρια» (λεξικό Ιταλικής γλώσσας από τις εκδόσεις Zingarelli). Η υιοθέτηση αυτού του όρου στην ονομασία αυτής της κατηγορίας ελαιολάδου από τους ιταλούς δίνει άμεσα την απάντηση για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος που σημαίνει κυριολεκτικά «ελαιόλαδο καύσης». Η χρήση των ιταλικών όρων οφείλεται στο γεγονός ότι Ευρωπαϊκή ταξινόμηση του ελαιολάδου, της δεκαετίας του 80-90, βασίστηκε στις μελέτες και τις προτάσεις των ιταλών επιστημόνων.
Πότε το ελαιόλαδο ταξινομείται λαμπάντε. Όταν η οξύτητα λαδιού, εκφρασμένη σε ελαϊκό οξύ, υπερβαίνει τα 2 g ανά 100 g και/ή του οποίου τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόμενα για την κατηγορία αυτήν. Και μπορεί είναι της χρονιάς η και περσινό ή προπέρσινο αν έχει μείνει στις αποθήκες.
Γιατί ένα ελαιόλαδο γίνεται λαμπάντε;
Δυο είναι οι βασικοί κορμοί των αιτιών : το χωράφι και το ελαιοτριβείο μαζί με την συντήρηση.
Στο χωράφι οι παράγοντες μπορεί να είναι πολύ. Υπενθυμίζουμε τυχούσες ασθένειες του δέντρου (πχ. μεγάλη δακοπληξία), το μούχλιασμα του ελαιοκάρπου στα σακιά συλλογής, ο χρόνος συλλογής, κλπ Αλλά και μια μακριά περίοδο αναμονής στο ελαιοτριβείο, άλλες αλλοιώσεις του ελαιοκάρπου, λαθεμένη εφαρμογή των διαδικασιών, κλπ.
Πως γίνεται η ταξινόμηση;
Με τις αναλύσεις του τελικού προϊόντος, χημικές ή και οργανοληπτικές.
Δεδομένου ότι οι τιμές του προϊόντος στην αγορά εξαρτώνται από αυτές.
Από το ραφινάρισμα αυτού του ελαιολάδου του λαμπάν-τε το οποίο δίνει ένα τελικό προϊόν με χαμηλή οξύτητα στα όρια του καλού εξτραπαρθένου μας δίνει την τελευταία ποιοτικά κατηγορία ελαιολάδου το ραφιναρισμένο ελαιόλαδο ή «εξευγενισμένο» που μπορεί να πωλείται μόνο του ή σε ανάμειξη με το παρθένο.
Να υπογραμμιστεί ότι δεν είναι επικίνδυνο για την υγεία.
Το παρθένο ελαιόλαδο έχει υποστεί πολύ ελαφρές αλλοιώσεις που προέρχονται λίγο πολύ από τις ίδιες αιτίες που κάνουν το λάδι λαμπάντε, και καμιά φορά κι από την ποικιλία. Και η οξύτητα του κυμαίνεται ανάμεσα στο μέγιστο ανεκτό όριο του εξτραπαρθένου και του κατώτατου του λαμπάντε (2 γρ/100 ελαϊκού οξέος).
Το ποσοστό της παρουσίας του ελαϊκού οξέος είναι ένας δείκτης της καθαρότητας του ελαιολάδου και χρησιμοποιείται για την ταξινόμηση του. Θεωρητικά η οξύτητα μηδέν βρίσκεται στο λάδι υγιούς ελαιόκαρπου ακόμη στο δέντρο.
Το εξτραπαρθένο της Μεσσηνίας το Καλαματιανό (τα 95 % της παραγωγής) κυμαίνεται κάτω του 0,5 % σε ελαϊκό οξύ. Το δικό μου (του γράφοντος), εφέτος, σε ποσότητα σχεδόν αυτοκατανάλωσης, ήταν 0,25% και υπάρχουν και 0,1%.
Στο εξτραπαρθένο και στο παρθένο δεν επιτρέπετε καμιά επέμβαση διόρθωσης εκτός από την ανάμειξη διαφόρων παρτίδων.
Η οξύτητα του ελαιολάδου, για οργανωτικούς και οικονομικούς λόγους, δεν μπορεί να γίνει στον ελαιόκαρπο πριν την σύνθλιψη αλλά μετά την εξαγωγή του ελαιολάδου από τον καρπό.

Εγκάρδια

www.elies-laikalamatiano.gr

Μην τρώτε τοξίνες

Όλες οι ασθένειες προέρχονται από το έντερο. Ιπποκράτης (460-370 π.κ.χ.)

Ο Ιπποκράτης το έλεγε αυτό πρίν από περισσότερα από 2.000 χρόνια, αλλά εμείς τώρα μόλις κατανοούμε το πόσο δίκιο είχε.
Και όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και ένα παλιό ρητό αιώνες πιο πρίν τόσο της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής (TCM) αλλά και της Aγιουβερδικής ιατρικής της Ινδίας, έλεγε ότι
Η ρίζα της καλής και της κακής υγείας κατοικεί στο έντερο.
Οι έρευνες κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν αποκαλύψει ότι η υγεία του εντέρου είναι κρίσιμης σημασίας για τη γενική υγεία, και ότι ένα νοσηρό έντερο συμβάλλει σε ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο αυτισμός, διαταραχή φάσματος, η κατάθλιψη και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ερευνητές (συμπεριλαμβανομένου και εμού) πιστεύουν ότι η υποστήριξη της υγείας του εντέρου και η αποκατάσταση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού θα είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους της ιατρικής του 21ου αιώνα.
Υπάρχουν δύο στενά συνδεδεμένες μεταβλητές που καθορίζουν την υγεία του εντέρου μας: η εντερική μικροχλωρίδα ή «εντερική χλωρίδα», και το φράγμα του εντέρου.
Ας συζητήσουμε για το κάθε ένα από αυτά με τη σειρά τους.
Η χλωρίδα του εντέρου:
ένας υγιής κήπος χρειάζεται υγιές έδαφος.
Το έντερο μας είναι το σπίτι σε περίπου 100,000,000,000,000 (100,000,000,000,000) μικροοργανισμούς.
Αυτός είναι ένα τόσο μεγάλος αριθμός για τον ανθρώπινο εγκέφαλο μας, που δεν μπορεί να τον κατανοήσει πραγματικά.
Ένα λογαριασμός τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αν θέλαμε να τον απλώσουμε από την μια άκρη έως την άλλη, θα εκτεινόταν από τη γη στον ήλιο – και πάλι –πίσω στην γή.
Κάντε το αυτό επί 100 φορές και θα αρχίσετε να έχετε μια τουλάχιστον ασαφή ιδέα για το πόσο είναι τα 100 τρισεκατομμύρια.
Το ανθρώπινο έντερο περιέχει 10 φορές περισσότερα βακτήρια από όλα τα ανθρώπινα κύτταρα, που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα, με πάνω από 400 γνωστά ποικίλα είδη βακτηρίων.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε περισσότερο βακτήρια από ό, τι άνθρωποι.
Σκεφτείτε το ένα για ένα λεπτό.
Έχουμε μόλις πρόσφατα αρχίσει να κατανοούμε την έκταση του ρόλου της χλωρίδας του εντέρου στην ανθρώπινη υγεία και στην ασθένεια.
Μεταξύ άλλων, η χλωρίδα του εντέρου προωθεί την κανονική γαστρεντερική λειτουργία, παρέχει προστασία από τις μολύνσεις, ρυθμίζει το μεταβολισμό και συμβάλλει σε περισσότερο από 75% του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Η απορυθμισμένη χλωρίδα του εντέρου έχει συνδεθεί με ασθένειες που κυμαίνονται από αυτισμό και κατάθλιψη εως αυτοάνοσες παθήσεις όπως, η ασθένεια φλεγμονώδους εντέρου, η Hashimoto και ο διαβήτης τύπου 1.
Δυστυχώς, πολλά χαρακτηριστικά του σύγχρονου τρόπου ζωής συμβάλλουν άμεσα στην ανθυγιεινή χλωρίδα του εντέρου:

•Τα αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα, όπως τα αντισυλληπτικά και τα ΜΣΑΦ. (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα)
•Οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες, ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
•Δίαιτες χαμηλές σε τρόφιμα, τα οποία έχουν υποστεί ζύμωση όπως κεφίρ, γιαούρτι, τουρσιά.
•Χρόνιο στρες
•Χρόνιες λοιμώξεις
Τα αντιβιοτικά είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την χλωρίδα του εντέρου.
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αντιβιοτικών προκαλεί μια βαθιά και ταχεία απώλεια της ποικιλομορφίας και μια αλλαγή στη σύνθεση της χλωρίδας του εντέρου.
Εξού και οι μυκητιάσεις, μετά την λήψη αντιβιοτικών.
Η ποικιλομορφία αυτή δεν ανακτάται μετά από χρήση αντιβιοτικών χωρίς παρέμβαση.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε άλλες χώρες τα αντιβιοτικά λαμβάνονται πάντα με προβιοτικά.

Γνωρίζουμε επίσης ότι τα βρέφη που δεν θηλάζουν και έχουν γεννηθεί από μητέρες με κακή εντερική χλωρίδα είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ανθυγιεινά βακτήρια του εντέρου, και ότι από αυτές τις διαφορές της εντερικής χλωρίδας, μπορούμε να προβλέψουμε αν κάποιος θα είναι υπέρβαρος, η πρόκειται να αποκτήσει διαβήτη, έκζεμα / ψωρίαση, ακόμα και κατάθλιψη, όπως και άλλα προβλήματα υγείας στο μέλλον.
Το φράγμα του εντέρου:
ο θυρωρός που αποφασίζει τι περνάει και τι μένει έξω.
Έχετε σκεφτεί ποτέ το γεγονός ότι το περιεχόμενο του εντέρου βρίσκεται τεχνικά έξω από το σώμα;
Το έντερο είναι ένας κοίλος σωλήνα που περνάει από το στόμα έως τον πρωκτό.
Οτιδήποτε που πηγαίνει στο στόμα και δεν χωνεύεται θα βγεί αμέσως έξω από το άλλο άκρο.
Αυτή είναι, στην πραγματικότητα, μία από τις πιο σημαντικές λειτουργίες του εντέρου: να αποτρέψει τις ξένες ουσίες από την είσοδο τους στο σώμα.
Όταν ο εντερικός φραγμός γίνεται διαπερατός (δηλαδή, έχουμε ” το σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου”), μεγάλα μόρια άπεπτης στην ουσία πρωτεΐνης διαφεύγουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Δεδομένου ότι αυτές οι πρωτεΐνες δεν ανήκουν και δεν χρησιμεύουν πουθενά εκτός του εντέρου, το σώμα αντιδρά με μια ανοσολογική απόκριση και επιτίθεται σε αυτά τα ξένα μόρια.
Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτές οι επιθέσεις παίζουν ένα ρόλο στην ανάπτυξη αυτοάνοσων νόσων, όπως του Hashimoto και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, μεταξύ άλλων.
Στην πραγματικότητα, οι εμπειρογνώμονες στην βιολογία των βλεννογόνων, όπως Alessio Fasano τώρα πιστεύουν ότι, το διαρρέον έντερο αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη οτιδήποτε αυτοάνοσου:
Υπάρχουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι η αυξημένη εντερική διαπερατότητα παίζει παθογόνο ρόλο σε διάφορες αυτοάνοσες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της κοιλιοκάκης και του διαβήτη τύπου 1.
Επομένως, υποθέτουμε ότι εκτός από τους γενετικούς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, η απώλεια της λειτουργίας του εντερικού φραγμού είναι αναγκαία να αναπτυχθεί κάποιο αυτοάνοσο.
Η φράση "διαρρέον έντερο" χρησιμοποιείται και περιορίζεται στις εξωτερικές παρυφές της ιατρικής, που χρησιμοποιούνται από τους εναλλακτικούς επαγγελματίες με τίτλους όπως DC, ND L.Ac μετά τα ονόματά τους.
Οι συμβατικοί ερευνητές και οι γιατροί αρχικά χλεύαζαν την ιδέα ότι ένα διαρρέον εντέρου συμβάλλει στα αυτοάνοσα προβλήματα, αλλά τώρα μασάνε πλέον τα λόγια τους.
Έχει αποδειχθεί επανειλημμένα σε αρκετές καλά σχεδιασμένες μελέτες ότι η ακεραιότητα του εντερικού φραγμού είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Αυτή η νέα θεωρία υποστηρίζει ότι ο εντερικός φραγμός καθορίζει σε μεγάλο βαθμό εάν ανεχόμαστε ή εάν το σώμα μας θα αντιδράσει σε τοξικές ουσίες που καταναλώνουμε από το περιβάλλον.
Η παραβίαση του εντερικού φραγμού (η οποία είναι δυνατή μόνο με ένα “διαρρέον έντερο”) από τις τοξίνες των τροφίμων, όπως την γλουτένη και τις χημικές ουσίες όπως το αρσενικό ή BPA προκαλεί ανοσολογική απόκριση η οποία επηρεάζει όχι μόνο το ίδιο το έντερο, αλλά και άλλα όργανα και ιστούς.
Αυτά περιλαμβάνουν το σκελετικό σύστημα, το πάγκρεας, τα νεφρά, το ήπαρ και τον εγκέφαλο.
Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο για να καταλάβουμε: δεν είναι ανάγκη να υπάρχουν συμπτώματα για να έχετε διαρρέον έντερο.
Το διαρρέον έντερο μπορεί να εκδηλωθεί ως δερματικά προβλήματα, όπως έκζεμα ή ψωρίαση, καρδιακή ανεπάρκεια, αυτοάνοσες καταστάσεις που επηρεάζουν το θυρεοειδή (Hashimoto) ή τις αρθρώσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα), ψυχική ασθένεια, διαταραχές όπως του αυτισμού, κατάθλιψη και πολλά άλλα.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται zoνουλίνη που αυξάνει την εντερική διαπερατότητα σε ανθρώπους και άλλα ζώα.
Αυτό οδήγησε σε μια έρευνα της ιατρικής βιβλιογραφίας για ασθένειες που χαρακτηρίζονται από αυξημένη εντερική διαπερατότητα (διαρρέον έντερο).
Φανταστείτε την έκπληξή τους, όταν οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλές, αν όχι οι περισσότερες, αυτοάνοσες ασθένειες – όπως κοιλιοκάκη, διαβήτης τύπου 1, σκλήρυνση κατά πλάκας, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου – χαρακτηρίζονται από αφύσικα υψηλά επίπεδα της και zονουλίνης και του διαρρέοντος εντέρου.
Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές έχουν βρει ότι μπορούν να προκαλέσουν διαβήτη τύπου 1 σχεδόν αμέσως σε ζώα μετά την έκθεσή τους σε zoνουλίνη.
Προκαλούν διαρρέον έντερο, και αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων στα κύτταρα των νησιδίων – τα οποία είναι υπεύθυνα για την έκκριση της ινσουλίνης.

Βήμα # 1: Μην τρώτε τοξίνες, εξήγησα ότι ένας από τους κύριους λόγους που δεν πρέπει να τρώμε το σιτάρι και άλλα σιτηρά που περιέχουν γλουτένη είναι ότι περιέχουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται γλιαδίνη, η οποία έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την παραγωγή ζονουλίνης και, επομένως, συμβάλλουν άμεσα στο διαρρέον έντερο.
Περισσότερα για την ζονουλίνη και την γλιαδίνη εδω:
Η αλήθεια για την τοξικότητα των τροφίμων χωρίς γλουτένη και την κοιλιοκάκη
Αλλά τι άλλο μπορεί να προκαλέσει διαρροή του εντέρου;
Εν ολίγοις, τα ίδια πράγματα που ανέφερα παραπάνω ότι καταστρέφουν την χλωρίδα του εντέρου μας:
κακή διατροφή, φάρμακα (αντιβιοτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, στεροειδή, τα αντιόξινα, κλπ.), οι λοιμώξεις, το στρες, ορμονικές διαταραχές, καθώς και νευρολογικές παθήσεις (εγκεφαλικό τραύμα, εγκεφαλικό επεισόδιο και νευροεκφυλισμός).

Διαρρέον έντερο = κουρασμένοι, φλεγμονή και κατάθλιψη
Εδώ είναι το πακέτο.
Διαρρέον έντερο και κακή εντερική χλωρίδα είναι κοινά λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Εάν έχετε ένα διαρρέον έντερο, έχετε πιθανώς κακή εντερική χλωρίδα, και το αντίστροφο.
Και όταν είναι μειωμένη η εντερική χλωρίδα σας και το φράγμα του εντέρου, θα υπάρξει φλεγμονή. Περίοδος.
Αυτή η συστηματική φλεγμονώδης απόκριση οδηγεί στη συνέχεια στην ανάπτυξη της αυτοάνοσου.
Και ενώ το διαρρέον έντερο και η κακή χλωρίδα του εντέρου μπορεί να εκδηλωθεί ως πρόβλημα του πεπτικού συστήματος, σε πολλούς ανθρώπους δεν γίνεται αυτό.
Αντ ‘αυτού εμφανίζεται ως προβλήματα τόσο διαφορετικά όπως η καρδιακή ανεπάρκεια, η κατάθλιψη, η ομίχλη εγκεφάλου, έκζεμα / ψωρίαση και άλλες δερματικές καταστάσεις, επίσης μπορεί να εμφανιστεί σαν μεταβολικά προβλήματα, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης, οι αλλεργίες, το άσθμα και άλλες αυτοάνοσες ασθένειες.

Σύμφωνα με την Δρ Νατάσα Campbell-McBride
ΕντεροΨυχολογικό Σύνδρομο (σύνδρομο GAP) Από τη Δρ Ν. Κάμπελ-McBride Η Δρ Νατάσα Campbell-McBride είναι Ρωσίδα νευρολόγος της οποίας το παιδί της ανέπτυξε αυτισμό
Τα πιο συνηθισμένα παθογόνα μικρόβια που υπεραναπτύσσονται στο πεπτικό σύστημα των παιδιών και των ενηλίκων με νευροψυχιατρικές παθήσεις είναι ζυμομύκητες, ιδίως τα είδη Candida.Οι ζυμομύκητες διασπούν τους υδατάνθρακες, παράγοντας αλκοόλη και σαν υποπροϊον ακεταλδεΰδη. Ας δούμε τι κάνει μια διαρκή έκθεση του σώματος στην αλκοόλη και την ακεταλδεΰδη.
1.Ηπατική βλάβη με μειωμένη ικανότητα να αποτοξινώσει τα φάρμακα, ρύπους και άλλες τοξίνες.
2.Εκφύλιση του παγκρέατος με μειωμένη ικανότητα παραγωγής των παγκρεατικών ενζύμων, που θα επηρεάσει την πέψη.
3.Μειωμένη ικανότητα του τοιχώματος του στομάχου να παράξει οξύ.
4.Βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα.
5.Εγκεφαλική βλάβη με έλλειψη αυτοελέγχου, διαταραχή συντονισμού, διαταραχή της ανάπτυξης του λόγου, επιθετικότητα, διανοητική καθυστέρηση, απώλεια μνήμης και λήθαργος.
6.Περιφερική βλάβη των νεύρων με αλλοιωμένες αισθήσεις και μυϊκή αδυναμία.
7.Άμεση βλάβη των ιστών των μυών με διαταραγμένη ικανότητα συστολλοδιαστολής και μυϊκή αδυναμία.
8.Διατροφικές ελλείψεις από τις βλαβερές συνέπειες στην πέψη και την απορρόφηση των περισσοτέρων βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Ελλείψεις σε βιταμίνες Β και Α είναι ιδιαίτερα συχνές.
Για να αντιμετωπίσουμε επαρκώς αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να δημιουργήσουμε υγιή χλωρίδα του εντέρου και να αποκαταστήσουμε την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού μας.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν έχετε οποιαδήποτε αυτοάνοση νόσο, είτε έχετε πεπτικά προβλήματα είτε όχι.
Πώς να διατηρήσουμε και να αποκαταστήσουμε ένα υγιές έντερο:
Το πιο προφανές πρώτο βήμα για τη διατήρηση ενός υγιούς εντέρου είναι να αποφύγετε όλα τα πράγματα που ανέφερα παραπάνω και τα οποία καταστρέφουν την χλωρίδα του εντέρου και προκαλούν βλάβη του εντερικού φραγμού.
Αλλά φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, ειδικά στην περίπτωση του χρόνιου στρες και των μολύνσεων.
Ούτε έχουμε κανένα έλεγχο για το αν μας είχαν θηλάσει ή αν οι μητέρες μας είχαν υγιή έντερα όταν μας γέννησαν.
Εάν έχετε εκτεθεί σε κάποιον από αυτούς τους παράγοντες, εξακολουθούν να υπάρχουν μέτρα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αποκατασταθεί η χλωρίδα του εντέρου σας:
-Αφαιρέστε όλες τις τοξίνες τροφίμων από τη διατροφή σας
-Τρώτε άφθονες ίνες.
-Δύο ώρες μετά το τελευταίο γεύμα σας καθημερινά, ρίξτε μια κουταλιά της σούπας βιολογικές σταφίδες αναμειγνύεται με μια κουταλιά της σούπας οργανικό σουσάμι. Μασήστε το μείγμα καλά πριν από την κατάποση σε καθημερινή βάση.
-Τρώτε τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως κεφίρ, γιαούρτι, λάχανο τουρσί, ώστε να παίρνετε υψηλής ποιότητας, πολλά είδη προβιοτικών.
-Λαμβάνετε υψηλής ποιότητας θαλάσσιου φυτοπλαγκτού, χλωρέλα και σπιρουλίνα, A.F.A..
-Εξαλείψετε τυχόν εντερικά παθογόνα (όπως παράσιτα) που μπορεί να υπάρχουν
-Προσέχουμε πάντα να έχουμε επαρκή Ω3 ΒΑΣΙΚΆ λιπαρά οξέα, ( ονομάζονται βασικά γιατί χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε) στην διατροφή μας, γιατί δεν τα παράγει ο οργανισμός μας, αλλά τα παίρνουμε μόνο μέσω της διατροφής μας.
-Να πάρετε μέτρα για να διαχειριστείτε το στρές σας.


Ευαγγέλου Μαριάννα
Δείτε ακόμη: Έντερο: ο "βασιλιάς" των οργάνων!

http://episthmi.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html
http://www.gaps.me/
http://paleoparents.com/2012/what-should-you-eat-to-heal-a-leaky-gut/
http://chriskresser.com/9-steps-to-perfect-health-5-heal-your-gut
http://www.naturalnews.com/038310_superfoods_gut_health_friendly_bacteria.html

Το είδα: fytro.wordpress.com

Η εκδίκηση της... φραπελιάς;

Κατακρίθηκαν, απαξιώθηκαν, χλευάστηκαν και αντιμετωπίστηκαν με φαιδρότητα - μέχρι που απαξιώθηκαν εντελώς σε πανελλαδικό επίπεδο. Σήμερα, τα φύλλα της ελιάς ξαναγεννιούνται από τις «στάχτες τους και επιστρέφουν δυναμικά στην επικαιρότητα με τη «βούλα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, καθώς διαθέτουν πια επίσημη έγκριση για συγκεκριμένες ενδείξεις.

Κι ενώ η «ρετσινιά» της φραπελιάς στοίχισε ακριβά στην Ελλάδα, την ίδια ώρα, γειτονικές χώρες, όπως η Τουρκία, έσπευδαν να φυτέψουν ελαιόδεντρα και επενδύουν πλέον στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και κυκλοφορίας στην αγορά τσαγιού από φύλλα ελιάς σε χάρτινα σακουλάκια.
Ήπιο διουρητικό για χρήσεις σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών και προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, με σκοπό τη ρύθμιση της λειτουργίας των νεφρών, είναι η ένδειξη που κατάφεραν να κατοχυρώσουν Έλληνες επιστήμονες στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, στις 22 Νοεμβρίου 2011.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν συγγράμματα Γάλλων, μελών εξερευνητικών ομάδων, που χαρακτηρίζουν τα φύλλα της ελιάς ως σπουδαίο αντιπυρετικό και αντιβιοτικό.
Επιπλέον, τα τελευταία 40 χρόνια φαρμακευτικά σκευάσματα με βάση τα φύλλα της ελιάς κυκλοφορούν ευρύτατα στη Γερμανία με ενδείξεις για την υποστήριξη της λειτουργίας του καρδιαγγειακού συστήματος, τη ρύθμιση της χοληστερίνης και την προστασία των αγγείων από τις αθηρωματικές πλάκες, τη σταθεροποίηση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα και την αντιδιαβητική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αρνητική δημοσιότητα από τη «φραπελιά»
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν έγιναν γνωστά στην ελληνική κοινή γνώμη και λίγοι σήμερα είναι ενήμεροι για τις εξελίξεις καθώς εκείνο που υπερίσχυσε ήταν η αρνητική δημοσιότητα που δόθηκε στο θέμα της φραπελιάς και της φημολογούμενης δράσης της κατά του καρκίνου.
«Το θέμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φαιδρότητα στην Ελλάδα πριν από χρόνια. Ο κόσμος άρχισε να μαζεύει φύλλα ελιάς από δέντρα που βρίσκονται μέσα στις πόλεις και παρασκεύαζε ροφήματα αναμένοντας θεραπεία από τον καρκίνο. Αντίθετα, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και την Ιαπωνία, τα φύλλα της ελιάς είχαν από χρόνια ενταχθεί στον Οργανισμό Φαρμάκων.
Έτσι, την ώρα που ο θόρυβος για τη φραπελιά και η κακή της δημοσιότητα βρίσκονταν στο ανώτατο σημείο τους, επιχειρηματίες από τη γειτονική Τουρκία αντιλήφθηκαν την σημασία του θέματος, φύτεψαν ελληνικές ποικιλίες ελιάς και μπήκαν δυναμικά στην βιομηχανική παραγωγή τσαγιού από φύλλα ελιάς» σχολιάζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο καθηγητής Δενδροκομίας Αθανάσιος Ρούμπος.
«Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» τονίζει, από την πλευρά της, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Φαρμακευτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Φαρμάκων Φυτικής Προέλευσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΜΑ) Ιωάννα Χήνου.
Η ίδια χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη σύνδεση των φύλλων της ελιάς με τη χρήση κατά του καρκίνου και σχολιάζει ότι «η μόδα που επικράτησε την εποχή αυτή κατέστρεψε οποιαδήποτε πληροφορία και χρήσιμη ένδειξη υπήρξε για το συγκεκριμένο φυτικό προϊόν».

«Ήμουν κατά της αβάσιμης υποβάθμισης του εθνικού μας φυτού, για το οποίο από τότε γνωρίζαμε ότι η φαρμακευτική του χρήση επιβεβαιωνόταν από την ευρωπαϊκή φαρμακοποιΐα» αναφέρει και τάσσεται κατά της κακής χρήσης των φύλλων της ελιάς που ξεκίνησε τότε.
«Τα φυτικά προϊόντα δεν χρησιμοποιούνται για βαριές νόσους. Τα φάρμακα για τον καρκίνο αποτελούν ειδική κατηγορία και σε σοβαρές ασθένειες αυτού του είδους δεν συζητούμε για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα» διευκρινίζει.
Νέες δράσεις των φύλλων της ελιάς αναζητούν οι επιστήμονες
Ωστόσο, σε εξέλιξη βρίσκεται η επιστημονική έρευνα για την αναζήτηση αντιοξειδωτικής δράσης στα φύλλα της ελιάς. «Ήδη, υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα σχετικά με την ελευρωπαΐνη, μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στα φύλλα και τον καρπό του ελαιοδέντρου. Σε αυτήν την ουσία οφείλεται η πικρή γεύση τους» σχολιάζει ο κ. Ρούμπος και τονίζει ότι σήμερα πραγματοποιούνται έρευνες για την περιεκτικότητα δέκα διαφορετικών ποικιλιών ελιάς σε ελευρωπαΐνη.
Ο εντοπισμός και η ποσοτικοποίηση των αντιοξειδωτικών ουσιών της ελιάς ανά ποικιλία εκτιμάται ότι μπορεί να καθοδηγήσει τις μελλοντικές καλλιέργειες και τη χρήση των συγκεκριμένων ουσιών στη διατροφή και τη φαρμακευτική.
Η εγκεκριμένη «συνταγή» για τσάι από τα φύλλα της ελιάς
Μέχρι τότε, η συνταγή που αναγράφεται στη μονογραφία για τα φύλλα της ελιάς, η οποία εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, κατόπιν σχετικού αιτήματος της κ. Χήνου, το Νοέμβριο του 2009, προβλέπει τα εξής: Δέκα γραμμάρια χλωρά φύλλα ή πέντε γραμμάρια ξερά τοποθετούνται σε 150 ml βραστό νερό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέχρι δύο φορές την ημέρα.
Εναλλακτικά, 7 με 8 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα μπορούν να τοποθετηθούν για 30 λεπτά σε νερό που έχει βράσει ή 5 γραμμάρια να βράσουν μαζί με το νερό. Το ρόφημα μπορεί να καταναλώνεται τρεις με τέσσερις φορές τη μέρα. Διαφορετικές οδηγίες χρήσης έχουν εκδοθεί για σκευάσματα σε σκόνη που τοποθετούνται σε κάψουλες.
Οδηγίες, όμως, από τους επιστήμονες δεν δίνονται μόνο για την παρασκευή του ροφήματος αλλά και για τον τρόπο συλλογής των φύλλων της ελιάς. Σύμφωνα με τον κ. Ρούμπο, αυτά θα πρέπει να συλλέγονται από ελαιώνες που βρίσκονται σε περιοχή με ελάχιστη ή καθόλου μόλυνση του περιβάλλοντος. Τα δέντρα δεν θα πρέπει να ψεκάζονται με χημικά σκευάσματα, ούτε να προέρχονται από καλλιέργειες με χρήση λιπασμάτων.
Ο κατάλληλος χρόνος για τη συγκομιδή είναι το φθινόπωρο και συγκεκριμένα οι μήνες Οκτώβριος και Νοέμβριος, κατά τους οποίους τα φύλλα έχουν ολοκληρώσει τον ετήσιο κύκλο τους. Τα δε φύλλα θα πρέπει να ξεπλυθούν ελαφρώς, να στεγνώσουν σε σκοτεινό δωμάτιο και ξηρό περιβάλλον και να αποθηκευτούν σε χάρτινη σακούλα.
Προσοχή στις ενδείξεις
Σε κάθε περίπτωση, η κ. Χήνου συνιστά στον καθένα να διαβάσει στην ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων τους τρόπους χρήσης των σκευασμάτων που προτείνονται και να λαμβάνονται πάντα υπόψιν όσα αναφέρονται για τυχόν αντενδείξεις, αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η συνεννόηση των καταναλωτών με το γιατρό τους καθώς κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και κάθε φάρμακο θα πρέπει να χορηγείται με συγκεκριμένες οδηγίες χρήσης.
Μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες
Την ώρα που ξεκινούν όλα τα παραπάνω να γίνονται γνωστά, σήμερα δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα κανένα σχετικό φαρμακευτικό σκεύασμα. «Παρόλο που υπάρχουν μεγάλες επιχειρηματικές δυνατότητες, στην Ελλάδα, από ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει τίποτα από φύλλα ελιάς στα φαρμακεία, ούτε στη μορφή του τσαγιού ούτε στη μορφή της κάψουλας. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν γνωρίζει και κανείς το θέμα» τονίζει η κ. Χήνου και επισημαίνει ότι στην Ισπανία δραστηριοποιείται εταιρεία που παράγει σκόνη από τα φύλλα της ελιάς.
«Σήμερα, με βάση όσα αναφέρονται στην ηλεκτρονική σελίδα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, μπορεί οποιοσδήποτε να παρασκευάσει το τσάι ή την κάψουλα, να ζητήσει και να λάβει την έγκριση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πουλήσει αυτό το προϊόν στο κοινό με την συγκεκριμένη ένδειξη» σχολιάζει.
Στο ίδιο πνεύμα, ο κ. Ρούμπος επισημαίνει ότι η πρώτη ύλη, δηλαδή τα φύλλα της ελιάς, είναι διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες δεδομένου ότι τα ελαιόδεντρα αποτελούν το 75% της δενδροκομίας στην Ελλάδα! «Την ώρα που παράγονται τεράστιες ποσότητες φύλλων, είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλύτερα από λίπασμα ή καύσιμο, όπως γίνεται τώρα» προσθέτει.
Παράλληλα, προωθούνται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων αιτήματα για την έγκριση φυτικών σκευασμάτων ως παραδοσιακών φαρμάκων, δηλαδή ως προϊόντων που μπορούν να έχουν ήπιες ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον αποκλειστούν από τους γιατρούς επικίνδυνες καταστάσεις και νόσοι.
«Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο δίκταμος, που βρίσκεται σε φάση προδημοσίευσης για δράσεις που αφορούν το κρυολόγημα, τις ήπιες στομαχικές διαταραχές και δερματικά προβλήματα από μελανιές και φλεγμονές. Επίσης, τα κοκκινισμένα φύλλα αμπελιού, μετά τη συγκομιδή του σταφυλιού, έχουν λάβει έγκριση για την αντιμετώπιση των αιμορροϊδων, και της φλεβικής ανεπάρκειας. Προωθούνται, άλλωστε, το τίλιο για ενδείξεις κατά του κρυολογήματος και ως ήπιο ηρεμιστικό και αιτήματα για τη μαστίχα και τα πέταλα του τριαντάφυλλου» αναφέρει η κ. Χήνου.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η αρωματοποιία στην αρχαία Ελλάδα

Η αρωματοποιία αποτελούσε έναν κλάδο ξεχωριστό, που απαιτούσε δεξιοτεχνία, εφευρετικότητα, αλλά και την απαραίτητη μυστικότητα. Επρόκειτο για μια σπουδαία τέχνη για την οποία γράφτηκαν ποικίλα αρχαία συγγράμματα, με περιεχόμενο θεραπευτικό, καλλωπιστικό και επικουρικό. Οι αρχαίοι διέκριναν τα αρώματα σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά που βρίσκονταν σε υγρή κατάσταση, τα έλαια, και στα παχύρρευστα και στερεά, τις αλοιφές. Τα ρήματα που χρησιμοποιούσαν αντίστοιχα ήταν το χρίω και το αλείφω, ενώ συναντάται επίσης το ξεραλοίφειν για επάλειψη σε στεγνό και όχι υγρό σώμα. Τα αρωματικά έλαια χαρακτηρίζονται ως ευώδη.

Οι αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Αθήναιος, ο Ιπποκράτης, ο Ξενοφών, ο Ηρόδοτος, ο Αριστοτέλης, ο Θεόφραστος και άλλοι, αναφέρουν λεπτομέρειες σε σχέση με τα αρχαία αρώματα από λουλούδια, τα οποία έπαιρναν το όνομά τους είτε από το αρωματικό φυτό από το οποίο παράγονταν είτε από το όνομα του παρασκευαστή τους. Το μεγαλείον για παράδειγμα, διάσημο άρωμα της Εφέσου, πήρε το όνομά του από τον Μέγαλλο από τη Σικελία. Τα πιο γνωστά αρχαία ελληνικά αρώματα ήταν το ίρινον, ελαιόλαδο με εκχυλίσματα από ρίζες ίριδας, το νάρδον, το βάλσαμο, η στακτή το αυθεντικό βάλσαμο μύρου, το μελίνιο από κυδωνέλαιο, το ρόδιο μία διάσημη αλοιφή από τη Ρόδο από εκχύλισμα τριαντάφυλλου μαζί με άλλα αιθέρια έλαια, τοτύλιον έλαιον και άλλα.
Πολλές πόλεις μάλιστα ήταν ταυτισμένες με την παραγωγή συγκεκριμένων αρωμάτων και αλοιφών, όπως η Κύζικος περίφημη για το άρωμα της ίριδας, η Κως για το άρωμα μαντζουράνας και μήλων, η Φάσηλης για το ρόδο της κ.τ.λ.
Οι αρχαίοι συχνά εισήγαγαν αρώματα από την Ανατολή, τα οποία μάλιστα ασκούσαν σ’ αυτούς μία ιδιαίτερη γοητεία. Αρώματα, όπως το βρενθείον το ονομαστό άρωμα των Λυδών με μυρωδιά μόσχου και λεβάντας, το οποίο σκεύαζαν σε μικρά αγγεία, τα λυδία, το σούσινο το αρωματικό λάδι κρίνων από τα Σούσα, το μενδήσιο από τη Μέντη στο Νείλο, από λάδι βαλάνου αρωματισμένο με λάδι πικραμύγδαλων, όπως και το μετόπιο, μία ακριβή αρωματική κρέμα από την Αίγυπτο. Επίσης από τον 6ο αιώνα ήδη εισήγαγαν λάδι φοίνικα από την Ναύκρατη του Νείλου, κρίνο, λωτό και άνιθο από την Αίγυπτο και σίλφιο από τη Λιβύη από το οποίο παρασκεύαζαν ναρκωτικές, φαρμακευτικές αλοιφές, ως αντίδοτο κατά των δηλητηριάσεων. Τις εμπορικές σχέσεις με την ανατολή ευνόησαν ιδιαίτερα οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από κει οι Έλληνες προμηθεύονταν καινούργια αρώματα και είδη καλλωπισμού. Η βιομηχανία των αρωμάτων έφτασε δε στο αποκορύφωμά της στην πτολεμαϊκή Αίγυπτο.
Μυρεψεία – Σκεύη και Μέθοδοι Επεξεργασίας των προϊόντων
Στο Μινωικό και Μυκηναϊκό πολιτισμό πρέπει να υπήρχαν πολλά μυρεψεία, χώροι παρασκευής προϊόντων καλλωπισμού, αλοιφών και αρωμάτων. Τέτοια στοιχεία εντοπίστηκαν στο ανάκτορο της Ζάκρου (α΄ μισό 15ου αιώνα), στο ανάκτορο της Πύλου (τέλη 13ου αιώνα), στην Οικία του Λαδεμπόρου, αλλά και στην Οικία των Σφιγγών στις Μυκήνες.
Στα μυρεψεία αυτά και κυρίως σ’ αυτό της Ζάκρου, βρέθηκε πλήθος αγγείων, κυάθια, κύπελλα, αγγεία κοινής χρήσης, σταμνοειδή, ευρύστομα καδοειδή, αλλά και ολόκληρες σειρές από πύραυνα, θυμιατήρια δηλαδή με διάτρητο πόδι και άνοιγμα για την τοποθέτηση του κάρβουνου, πυριατήρια, καλύμματα χυτρών, ηθμοί (σουρωτήρια), τριποδικές χύτρες, πήλινη σχάρα, σκεύη που στο σύνολό τους χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή εκχυλισμάτων αρωματικών βοτάνων.
Γενικώς τα σκεύη που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή καλλυντικών προϊόντων και αρωμάτων ήταν:
Τα γουδιά και οι τριπτήρες, για το κομμάτιασμα ή το άλεσμα του καρπού ή για την επεξεργασία άλλων υλών, όπως το θρυμμάτισμα των ανόργανων υλικών για τα χρώματα
Οι λεκάνες, για την παραγωγή του κρασιού ή του λαδιού
Η ασάμινθος, η μπανιέρα δηλαδή, για το μούλιασμα των λουλουδιών μέσα σε νερό, λάδι ή λίπος για την εξαγωγή του αρώματός τους
Οι χύτρες, για το βράσιμο του λαδιού με σκοπό την παρασκευή του αρώματος
Τα μυροδοχεία, τα αγγεία στα οποία συσκεύαζαν το έτοιμο προϊόν, τα οποία είχαν διάφορα σχήματα, ονόματα, αλλά και διακόσμηση
Τα θυμιατήρια, τα λεγόμενα πύραυνα ή πυριατήρια
Σε σχέση με τις μεθόδους επεξεργασίας που πιθανόν χρησιμοποιούσαν οι αλοιφοποιοί της μινωικής και μυκηναϊκής εποχής, δεν έχουμε σαφείς γραπτές μαρτυρίες αλλά ούτε και άλλες αρχαιολογικές πληροφορίες. Ο Διοσκουρίδης του 1ου αι. μ.Χ. περιγράφει λεπτομερώς τη μέθοδο παρασκευής αρωματικών λαδιών, η οποία από τους ερευνητές θεωρείται πως θα πρέπει πιθανόν να ήταν ίδια με αυτή και των προγενέστερων εποχών (Demateria medica 1.43-55):
“Η επεξεργασία γινόταν σε δύο στύψεις. Σκοπός της πρώτης ήταν να καταστήσει το λάδι δεκτικό στο άρωμα των λουλουδιών και των φύλλων που θα προσέθεταν αργότερα. Κατά την πρώτη φάση λοιπόν παρασκεύαζαν μία αλοιφή από κονιορτοποιημένες ρίζες καλάμου, σχοίνου και κύπειρου, αναμεμειγμένες με νερό ή κρασί και την έβραζαν σε λάδι. Μετά σούρωναν το λάδι και το άφηναν να κρυώσει. Η δεύτερη στύψη αποτελούνταν από το βούτηγμα στο κρύο λάδι, εκείνων των λουλουδιών ή των φύλλων που θα έδιναν το τελικό άρωμα. Στο τέλος προσέθεταν τεχνικό χρώμα, αλάτι για τη συντήρηση ή μπαχαρικά”.
Η απόσταξη με τη σημερινή της έννοια δεν ήταν γνωστή στην αρχαιότητα. Οι μέθοδοι για την εξαγωγή αρώματος ήταν η εξαγωγή αρώματος από λουλούδια με εμποτισμό και η έκθλιψη – στύψη.
Στην πρώτη περίπτωση τα πέταλα των λουλουδιών απλώνονταν σε ζωικό λίπος ή λάδι και αντικαθίσταντο με νέα μέχρι το λίπος να κορεστεί από το άρωμά τους. Μέσα σ’ αυτό το λάδι ή το λίπος, που πιθανόν να ήταν ζεστό, τα λουλούδια θα έπρεπε να παραμείνουν για να μουλιάσουν. Από αυτή τη διαδικασία προέκυπτε έπειτα μία μυραλοιφή στην οποία έδιναν σχήμα σφαίρας ή κώνου και τη χρησιμοποιούσαν στις γιορτές και τον καλλωπισμό.
Στην έκθλιψη ή στύψη τα άνθη ή οι σπόροι τοποθετούνταν σε λινά υφάσματα υπό μορφή σάκου με θηλιές στις δύο απολήξεις οι οποίες στρέφονταν αντιθετικά ή ακολουθούσαν την ίδια διαδικασία του πιεστηρίου, όπως για την παρασκευή του κρασιού και του λαδιού. Στην όλη διαδικασία θα χρησιμοποιούνταν επίσης η ρητίνη του λαδάνου, του στύρακος, της μαστίχας, του κέδρου και του πεύκου. Τα υλικά θα πρέπει να ανακατεύονταν στις κατάλληλες ποσότητες, στη σωστή σειρά και θερμοκρασία, ενώ στο μείγμα θα προστίθετο και μία ορυκτή χρωστική ουσία. Τις αλοιφές θα πρέπει να τις έβραζαν.
Οι Μινωίτες γνωρίζουμε πως εισήγαγαν κανέλα, βάλσαμο, μύρο, χέννα, νάρδο, βάλανα από την Αίγυπτο, τη Συρία, την Κύπρο και το Λίβανο, ενώ εξήγαγαν πρώτες ύλες, όπως ξύλα κυπαρισσιού, αλλά και έτοιμα προϊόντα όπως λάδι ελιάς, αμυγδάλου και λαδάνου. Πολλά μινωικά βάλσαμα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στην Αίγυπτο και αναφέρονται σε πολλά κείμενα της 18ης και 19ης Δυναστείας.
Στις πινακίδες της Γραμμικής Β' αναφέρονται επίσης διάφορα καρυκεύματα, κάποια από τα οποία αναφέρεται ότι ζυγίζονταν και άλλα ότι μετριόταν σε όγκο. Προφανώς οι ουσίες που αποτελούνταν από μικρούς σπόρους ή μόρια με συμπαγή και ομογενή φυσιογνωμία καταγράφονται με βάση τις μετρήσεις όγκου, ενώ αυτές που αποτελούνταν από μόρια διαφορετικών διαστάσεων και δεν παρουσίαζαν συμπαγή όψη, καταγράφονται με βάση τις μονάδες βάρους.

Ορισμένα αρώματα της αρχαιότητας
Ίρινον
Το ίρινον παράγονταν από τις ρίζες της ίριδας, αφού κόβονταν, απλώνονταν στη σκιά και ξεραίνονταν περασμένες σε νήματα. Το ίρινον ήταν άρωμα εύκολο στην παρασκευή του, με απλά συστατικά και οσμή που βελτιώνονταν με την πάροδο του χρόνου, καθώς και με την προσθήκη ελαιολάδου ή αιγυπτιακής βαλάνου. Επρόκειτο για ένα αγαπητό και σχετικά φθηνό άρωμα.
Νάρδον
Παράγονταν από τη ρίζα της ινδικής νάρδου, με λεπτό άρωμα που άντεχε στο χρόνο. Το καλύτερο νάρδον παράγονταν στην Ταρσό της Κιλικίας. Αποτελούσε απαραίτητο συστατικό της γυναικείας τουαλέτας, ενώ χρησιμοποιούνταν και για τον αρωματισμό του κρασιού, αλλά και για την παρασκευή παστίλιας για ευχάριστη αναπνοή.
Στακτή
Ακριβό και πολυτελές άρωμα, πικρό και δηκτικό, ήταν εισαγόμενο από την Ανατολή, από το έλαιον του θάμνου της σμύρνας. Ήταν ιδιαίτερα γνωστό στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, ενώ το όνομά του υποδηλώνει τον τρόπο παρασκευής του, μέσω του σταξίματος του πολύτιμου υγρού της σμύρνας, όταν χαράσσονταν ο βλαστός και τα κλαδιά της. Η συγκομιδή της γινόταν στις πιο ζεστές μέρες του χρόνου και διαρκούσε αρκετό διάστημα. Η σμύρνα χρησιμοποιούνταν για υγρά αρώματα, αλοιφές, παστίλιες, θυμιάματα και αρωματικά κρασιά, καθώς και για ως συστατικό διάφορων σύνθετων αρωμάτων ή για τον εμπλουτισμό φτηνότερων ελαίων.
Βάλσαμο
Το φυτό αυτό ευδοκιμούσε στην Αραβία και τη Συροπαλαιστίνη και ήταν περιζήτητο για τις θεραπευτικές και τις κοσμητικές του χρήσεις. Επρόκειτο για μία ακριβή και σπάνια πρώτη ύλη που χρησιμοποιούνταν μάλιστα και ως ήδυσμα, συστατικό δηλαδή άλλων αρωμάτων. Καθώς λεγόταν, μία σταγόνα από το βάλσαμο αρκούσε για να αρωματίσει ολόκληρο δωμάτιο.
Τύλιον έλαιον
Ήταν διάσημο για το γλυκό και απαλό του άρωμα. Παράγονταν από τη σύνθλιψη σπόρων του φυτού τήλιος ή βούκερας, το γνωστό ως ελληνόχορτο, που συναντώνταν σε κάποια από τα εδάφη της Αττικής. Οι Αθηναίοι το προτιμούσαν μάλιστα ιδιαίτερα για καλλωπιστικούς και ιατρικούς σκοπούς, καθώς και για το φαγητό.
Πηγή www.ellinikoarxeio.com

"Φάε λάδι κι έλα βράδυ"

Το ελαιόλαδο χάρη στη βιταμίνη Ε που περιέχει, έχει θετική επίδραση στην αύξηση της λίμπιντο, καθώς και στη γονιμότητα, πράγμα που είχαν διαπιστώσει πολύ γρήγορα οι αρχαίοι Έλληνες και αυτός να ήταν ένας από τους λόγους που θεωρούσαν τις ελιές ιερά δέντρα. Στη λαϊκή μας παράδοση οι νεόνυμνφοι έπρεπε να φάνε ψωμί βουτηγμένο στο πρώτο λάδι της σοδειάς (αγουρόλαδο) πριν την πρώτη τους νύχτα. Η πίστη σ´ αυτήν την αξία του ελαιόλαδου έμεινε ακλόνητη ως τις μέρες μας μέσα από την πολλά υποσχόμενη παροιμία: "Φάε λάδι κι έλα βράδυ"

Ψωμί φρέσκο ή ξεροψημένο, λάδι, κρεμμύδι, ρίγανη και στάλες λεμόνι, για πρωινό, μεσημεριανό, απογευματινό ή βραδινό.
Μπρουσκέτες: Το ιδανικό ψωμί για μπρουσκέτες είναι η μπαγκέτα, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα είδη ψωμιού, αρκεί να τα κόψετε σε μικρές στενόμακρες φέτες. Κόβετε λοιπόν την μπαγκέτα διαγώνια σε φέτες πάχους περίπου 1 δαχτύλου, τις περιχύνετε με λίγο ελαιόλαδο και αν θέλετε περισσότερη γεύση, τρίβετε λίγο σκόρδο ή πασπαλίζετε με τα αρωματικά όπως ρίγανη, θυμάρι, δεντρολίβανο και μπαχαρικά καγιέν, κάρυ, μουστάρδα, κύμινο μπαχάρι (όχι όλα μαζί) Τις βάζετε με τη σειρά σε ένα ταψί και τις ψήνετε στο γκριλ ή στους 200ο C για λίγα λεπτά μέχρι να ροδίσουν. Όταν ψηθούν, τις αλείφετε με ντιπ ή τις σερβίρετε με τυριά, λαχανικά, όσπρια ή τις γαρνίρετε με ό,τι άλλο σας αρέσει.
Κρουτόν για σαλάτες: Κόψτε σε μικρούς κύβους ή σε μικρά ακανόνιστα κομμάτια ψίχα από οποιοδήποτε ψωμί. Βάλτε τα κομματάκια του ψωμιού σε ένα μπολ, περιχύστε τα με λίγο ελαιόλαδο, αλάτι, λίγη πιπεριά καγιέν, κουρκουμίνι ή μουστάρδα σε σκόνη. Τρίψτε 1-2 σκελίδες σκόρδο και πασπαλίστε τα κρουτόν. Ανακατέψτε τα και αδειάστε τα σε ένα ταψί. Ψήστε τα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο C μέχρι να ροδίσουν. Ταιριάζουν με πράσινες σαλάτες, με ανάμεικτα φρέσκα σαλατικά, με ντοματοσαλάτα ή με χωριάτικη ή σαλάτες με όσπρια. Γενικά ταιριάζουν παντού.
Ψίχουλα για πανάρισμα: Αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος να πανάρετε σνίτσελ ή φιλέτα ψαριού. Η διαφορά με την γαλέτα είναι ότι η κρούστα γίνεται πιο αφράτη και πιο τραγανή. Καθαρίστε λοιπόν από την κόρα το ψωμί που περίσσεψε, κόψτε το σε μικρότερα κομμάτια και τρίψτε το στο μπλέντερ ή στο πολυμίξερ για να γίνει ψίχουλα. Πανάρετε ακριβώς όπως και με την γαλέτα δηλαδή πρώτα αλευρώνετε, μετά περνάτε από τα χτυπημένα αυγά και τέλος από τα ψίχουλα του ψωμιού. Σ’ αυτό το στάδιο, προσέξτε να μη πατήσετε με δύναμη τα ψίχουλα για να κολλήσουν για να μη γίνουν μία σφιχτή μάζα. Η νοστιμιά σ’ αυτό το πανάρισμα είναι η ανάλαφρη κρούστα.
Αρωματική κρούστα με ψωμί για ψάρι: Αφαιρέστε την κόρα από ένα κομμάτι μπαγιάτικου ψωμιού και κόψτε το σε μικρότερα κομμάτια. Τρίψτε το στο πολυμίξερ μέχρι να γίνει ψίχουλα. Υπολογίστε 5-6 φέτες ψωμί για 4 φιλέτα ψαριού. Ψιλοκόψτε λίγο μαϊντανό και τρίψτε 1 σκελίδα σκόρδο. Ανακατέψετε τα απαλά με τα ψίχουλα και προσθέστε 1 κουταλιά ξερά μυρωδικά της αρεσκείας σας και 4-5 κουταλιές ελαιόλαδο. Αλείψτε τα φιλέτα του ψαριού με λίγη μουστάρδα και πιέστε απαλά λίγο από το μείγμα του ψωμιού. Βάλτε τα φιλέτα σε ένα ταψί προσεκτικά για να μη πέσει η κρούστα και ψήστε τα στον φούρνο ανάλογα με το ψάρι.
Topping για ρύζι, σούπες και ζυμαρικά: Ανακατέψτε 2 - 3 φλιτζάνια ψίχουλα με 4 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό, 1 κουταλάκι γλυκιά πάπρικα και λίγο αλάτι. Ψήστε τα σε πολύ δυνατό φούρνο για λίγα λεπτά μέχρι να χρυσίσουν. Αφήστε τα να κρυώσουν και πασπαλίστε με αυτά τις συνταγές σας. Είναι μία εναλλακτική λύση αν δεν θέλετε να βάλετε παρμεζάνα, δεν έχουν βέβαια την ίδια γεύση αλλά σχεδόν την ίδια υφή.
Γέμιση για λαχανικά: Βγάλτε με ένα κουτάλι την ψίχα από τα λαχανικά (κολοκυθάκια, πιπεριές, ντομάτες, μελιτζάνες) και ψιλοκόψτε την. Σοτάρετέ την με κρεμμύδι και σκόρδο σε λίγο ελαιόλαδο και ανακατέψτε με ψιλοκομμένο μπαγιάτικο ψωμί, λίγα μυρωδικά της αρεσκείας σας και λίγο τριμμένο σκληρό τυρί – γραβιέρα ή παρμεζάνα. Γεμίστε τα λαχανικά και ψήστε τα στον φούρνο όπως τα κλασσικά γεμιστά με ρύζι.
Συμβουλές για να χρησιμοποιείτε το ψωμί με έξυπνους τρόπους
* Κόψτε το ψωμί κομματάκια και βάλτε το στην κατάψυξη. Όταν χρειαστεί, βάλτε τις παγωμένες μπουκίτσες στο multi και φτιάξτε τρίμα φρυγανιάς.
* Κόψτε το μπουκίτσες, βάλτε καρυκεύματα και ψήστε σπιτικά κρουτόν για τις σαλάτες και τις σούπες.
* Κόψτε τα φέτες, βάλτε καρυκεύματα και ψήστε σπιτικά παξιμάδια ή φρυγανιές.
Τέλεια για συνοδεία ντομάτας, φέτας, κρεμμυδιού.
* Κόψτε τα φέτες, βουτήξτε τα στο αυγό και τηγανίστε τα.
* Καθαρίστε τις κόρες, βάλτε το ψωμί στην κατάψυξη και χρησιμοποιήστε το για κεφτέδες λαχανικών ή κρέατος.

Πηγή :http://edwhellas.blogspot.gr/2013/02/blog-post_5784.html  

Goji Berry - Η υπέρ-τροφή από το Θιβέτ και η καλλιέργεια του στην Ελλάδα.

Γκότζι (Goji) – το μουρο της ευτυχιας, είναι η κοινή ονομασία ενός φρούτου, που παράγεται από δύο πολύ συγγενικά μεταξύ τους είδη: το Lycium barbarum και το L. Chinense. Είναι ενδημικά είδη της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ασίας.Τα είδη του γκότζι είναι φυλλοβόλα, πολυετή φυτά, με ξυλώδη κορμό και φτάνουν σε ύψος από 1 μέχρι 4 μέτρα.

Το φυτό είναι γνωστό εδώ και αιώνες στην Κίνα και στην περιοχή του Θιβέτ. Στην Κίνα αναφέρεται στις λαϊκές παραδόσεις από το 2.800 π.Χ. Χρησιμοποιείται στην κινεζική ιατρική για τις ευεργετικές του ιδιότητες όσον αφορά την τόνωση της λειτουργίας του ήπατος και των νεφρών.
Επίσης, θεωρείται ότι εμπλουτίζει το αίμα με θρεπτικά συστατικά και προάγει την κυκλοφορία του, και αποτελεί εξαιρετικό βοήθημα στη διατήρηση της καλής όρασης και στη βελτίωσή της. Γενικά, αναζωογονεί και δίνει ενέργεια σε ολόκληρο τον οργανισμό. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι το μυστικό της μακροζωίας.
Οι καρποί του παραδοσιακά θεωρούνται «υπερτροφή»: πιστεύεται πως προμηθεύουν τον οργανισμό με την απαραίτητη ενέργεια για τις καθημερινές του ανάγκες, ακόμα και σε συνθήκες στρες.
Μεταξύ άλλων, θεωρείται ισχυρό αντιγηραντικό και ενισχυτικό της μακροζωίας. Ως επιβεβαίωση αυτής της άποψης, άνθρωποι που ζουν σε κάποιες περιοχές της Κίνας, όπου το φυτό καλλιεργείται και χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό, απολαμβάνουν ένα πολύ υψηλό προσδόκιμο ζωής και μια καλή γενική υγεία.
Ο φημισμένος Li Qing Yuen, που έζησε μέχρι την ηλικία των 252 ετών (1678-1930), κατανάλωνε Goji Berries καθημερινά. Η ζωή του Li Qing Yuen είναι η πιο καλά γνωστή και τεκμηριωμένη περίπτωση ακραίας μακροζωίας που έγινε ποτέ γνωστή.
Οι καρποί, που μοιάζουν με μούρα και είναι πολύ ευαίσθητοι (εύκολα οξειδώνονται και το χρώμα τους σκουραίνει), συλλέγονται με ειδικό ύφασμα και αποξηραίνονται σε σκιερό μέρος.
Τα γκότζι δεν βρίσκονται σχεδόν ποτέ φρέσκα, εκτός από τις περιοχές παραγωγής τους, και συνήθως πωλούνται σε ανοιχτά κουτιά και μικρές συσκευασίες, σε ξηρά μορφή. Ο βαθμός αποξήρανσης ποικίλλει στα γκότζι: κάποιοι καρποί παραμένουν μαλακοί και κάπως κολλώδεις, όπως οι σταφίδες, ενώ άλλοι μπορεί να είναι πολύ σκληροί.
Η γεύση από τα γκότζι μοιάζει με της σταφίδας, αφήνοντας και μια μικρή αίσθηση ντομάτας. Μπορούν να φαγωθούν ωμά ή να μαγειρευτούν. Οι Κινέζοι κάνουν σούπες με αυτό το μούρο και παρασκευάζουν επίσης ένα κρασί. Τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί καταναλώνονται ως λαχανικό.
Τα γκότζι θεωρούνται ως μια από τις πλουσιότερες φυσικές πηγές θρεπτικών συστατικών. Περιέχουν βήτα-Καροτίνη, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1 και Β2, καθώς και μια σειρά άλλων βιταμινών, μεταλλικά στοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα. Το γκότζι περιέχει πολλούς υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λιπαρά και διατροφικές ίνες απαραίτητα για το σώμα. Τα εκατό γραμμάρια μεταποιημένου μούρου περιέχει 370 θερμίδες.
Στην εμπορική πρακτική υποστηρίζουν ότι οι πολυσακχαρίτες που περιέχουν τα προϊόντα από γκότζι, μεταξύ των οποίων αρκετοί “χυμοί γκότζι», έχουν εκτεταμένα βιολογικά οφέλη για την υγεία, αν και κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν έχει αποδειχθεί από ιατρική έρευνα.
Στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική χρησιμοποιούν τα φύλλα σε συνδυασμό με το φλοιό της ρίζας για να παρασκευάσουν ένα τσάι. Το γκότζι μπορεί να καταναλωθεί σε καθημερινή βάση, για να προσφέρει γενική ευεξία.
Το Goji μπορεί να καταναλωθεί άφοβα. Δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Επίσης, δεν έχουν παρατηρηθεί αλλεργικές αντιδράσεις. Ερευνάται μόνο αν αλληλεπιδρά με αντιπηκτικά φάρμακα ή με φάρμακα που χορηγούνται για τον διαβήτη και την αρτηριακή πίεση.


Ο καρπός του Goji
περιέχει 18 αμινοξέα, μεταξύ αυτών τα 8 που θεωρούνται απαραίτητα.
περιέχει 21 ιχνοστοιχεία, όπως ψευδάργυρο, ασβέστιο, γερμάνιο, σελήνιο και φώσφορο
περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος B (Β1, Β2, Β6)
έχει περισσότερη Β-καροτίνη και από το καρότο, και το πλήρες φάσμα των αντιοξειδωτικών
έχει περισσότερο σίδηρο από το σπανάκι
έχει βιταμίνη E, η οποία σπανίζει σε φρούτα
έχει 500 φορές περισσότερη βιταμίνη C από τα πορτοκάλια (ανά μονάδα βάρους)
περιέχει διάφορες φυτοστερόλες, όπως την αντιφλεγμονώδη Β-σιτοστερόλη, η οποία περιορίζει την απορρόφηση της χοληστερόλης και συμβάλλει στη σεξουαλική ευρωστία
περιέχει «ωφέλιμα» λίπη, όπως ω-6 και λινολεϊκό οξύ, που είναι ρυθμιστές της ορμονικής λειτουργίας
έχει αντιμικροβιακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες
Ο χυμός του Goji
δυναμώνει την καρδιά και αποτρέπει τις ταχυπαλμίες
καταπολεμά την αϋπνία και ενισχύει τη μνήμη
περιέχει πολυσακχαρίτες, που ρυθμίζουν τη λειτουργία της υπόφυσης και την έκκριση μιας ορμόνης που καθυστερεί τη γήρανση
ανακουφίζει τις εγκύους από την πρωινή ναυτία
ενισχύει το μεταβολισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα
έχει κάποιες αντικαρκινικές ιδιότητες και έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ηπατίτιδας B
χρησιμοποιείται με επιτυχία για την απώλεια βάρους
καθαρίζει το αίμα και βοηθά στην αποτοξίνωση του σώματος
χαρίζει αίσθημα ευεξίας και αισιοδοξίας
σε κλινική έρευνα σε ηλικιωμένους ασθενείς, βελτιώθηκε η σεξουαλική ικανότητα στο 35% των περιπτώσεων
μελέτες σε χοιρίδια έχουν δείξει ότι έχει προστατευτική δράση για το συκώτι

ΘΡΕΠΤΙΚΗ ΑΞΙΑ-ΟΦΕΛΗ
Οι καρποί του Goji θεωρούνται εκ παραδόσεως ως Υπέρ-Τροφή.
Το Goji είναι το πρώτο σε περιεκτικότητα άγριο φρούτο αντιοξειδωτικών ουσιών.Συγκριτικά το πορτοκάλι περιέχει 750 μονάδες αντιοξειδωτικά, το σπανάκι 1260 μονάδες, το βατόμουρο 2400, το Goji Berry 25100 μονάδες αντιοξειδωτικές.
Έχει ιδιαίτερη γεύση, ένα συνδυασμό κερασιών, κράνων και φραγκοστάφυλων.
Επίσης έχουν 11% πρωτείνη, που είναι καταπληκτικό για φρούτο.
Επιπρόσθετα υποστηρίζεται ότι εμπλουτίζουν το Αίμα με θρεπτικά συστατικά και προάγουν την κυκλοφορία του (blood tonic).
Σε εργαστηριακές δοκιμές σε χυμούς καρπών, που χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος ORAC (μέθοδος μέτρησης ικανότητας απορρόφησης ελευθέρων ριζών), ανεδείχθη η υπεροχή του χυμού Goji σε αντιοξειδωτική δράση και κατά συνέπεια στην καταπολέμηση των βλαπτικών ελευθέρων ριζών.
Η ανωτέρω δράση βοηθά στην μείωση της κυτταρικής γήρανσης και στην αναχαίτηση της οξείδωσης της LDL χοληστερόλης.
Ο χυμός του φυτού περιέχει πολυάριθμα φυτοχημικά στοιχεία γνωστά για τις ευεργετικές τους ιδιότητες πάνω στις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού.
Οι ουσίες αυτές πιστοποιείται ότι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ δρουν ως ισχυρά προσαρμογενή, προστατεύοντας το σώμα σε περιόδους πιεστικών καταστάσεων.
Η βεταΐνη που περιέχεται στο χυμό Goji, ως δότης ομάδων μεθυλίου διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στην αποτοξίνωση του ήπατος. Επιπλέον παίζει κάποιο ρόλο στην παραγωγή της καρνιτίνης και φαίνεται ότι εμφανίζει προστατευτική δράση στους νεφρούς.
Επιπρόσθετα συνεισφέρει στην μετατροπή της ομοκυστεϊνής σε μεθειονίνη, γεγονός που τη καθιστά χρήσιμη στον έλεγχο των αυξημένων επιπέδων ομοκυστεϊνης στο αίμα (παράγοντας που θεωρείται ότι επιβαρύνει την καρδιαγγειακή υγεία).
Ακόμη, η βεταϊνη ως δότης μεθυλικών ομάδων συμμετέχει στην παραγωγή του SAMe (S-Αδενοσύλ-μεθειονίνη) το οποίο ασκεί προστατευτική δράση στο νευρικό σύστημα.
Είναι πολύ καλή πηγή β-σιτοστερόλης (ισχυρότατο αντιφλεγμονώδες)
Στο μούρο αυτό θα βρούμε το λινελαικό οξύ, βασικό ωφέλιμο λιπαρό, ιδιαίτερα χρήσιμο για μείωση του λίπους, αύξηση της άλιπης μυικής μάζας, ικανοποιητική ενέργεια και μυική αντοχή.
Οι καρποί Goji περιέχουν επίσης : φλαβονοειδή,απαραίτητα και μη αμινοξέα, συνολικά 18 αμινοξέα, περισσότερα δηλαδή από την γυρη των μελισσών , καροτενοειδή όπως βήτα-καροτίνη, ζεαξανθίνη, λουτεΐνη, λυκοπένιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, τις Β1, Β2, Β6 καθώς και πολυάριθμα οργανικά μεταλλικά στοιχεία συμπεριλαμβανομένων των : ψευδάργυρος Φωσφόρος Σίδηρος Χαλκός Σελήνιο και του γερμανίου.
Τα Goji Βerries ή Wolf Berries είναι ίσως τα πιο πλούσια διατροφικά φρούτα του πλανήτη. Περιέχουν 18 είδη αμινοξέων (έξη φορές περισσότερα από τη γύρη των μελισσών) συμπεριλαμβανομένων και των 8 απαραίτητων αμινοξέων (όπως η ισολευκίνη και η τρυπτοφάνη).


Για Καλλιέργεια Goji Berry στην Ελλάδα

Δείτε εδώ biobaxes

ΠΗΓΗ